Kierunki
Praca dyplomowa część praktyczna
Kod przedmiotu
Kierunek
Kompozycja i Teoria Muzyki
Specjalność
rytmika
Typ przedmiotu
obowiązkowy
Rok | I | II | ||
Semestr | 1 |
2 |
3 |
4 |
Punkty ECTS | - |
- |
2 |
4 |
Ilość godzin w tygodniu | - |
- |
0,5 |
0,5 |
Rodzaj zaliczenia | - |
- |
Z |
ED |
Legenda | Z - zaliczenie; Zs - zaliczenie ze stopniem; E - egzamin; ED - egzamin dyplomowy |
Metody nauczania
wykład/ćwiczenia
Język wykładowy
polski
Imię i nazwisko wykładowcy
prof. AM Elżbieta Aleksandrowicz
prof. AM dr hab.
szt. Ewa Wojtyga
st. wykł.
Eugenia Daroch
Wymagania
wstępne
brak
Cele przedmiotu
- przygotowanie i przeprowadzenie pokazowej lekcji dyplomowej
Treści merytoryczne przedmiotu
- Analiza konspektów pod kątem treści, formy, doboru i sposobu opracowania ćwiczeń, zwięzłości i przejrzystości opisu
- Opracowywanie w formie konspektu problemów z zakresu rytmiki, improwizacji i kompozycji ruchu oraz kształcenia słuchu
Kryteria oceny
- Jakość przygotowania i przeprowadzenia lekcji dyplomowej
Bibliografia
M. Brzozowska - Kuczkiewicz, Emil Jaques - Dalcroze i jego rytmika,
WsiP, W-wa, 1991.
E. Jaques - Dalcroze, Pisma wybrane, WSiP, W-wa 1992.
Rytmika w
kształceniu muzyków, aktorów, tancerzy i w rehabilitacji, materiały z sesji naukowych z lat: 1999, 2000, 2002, 2005, Akademia Muzyczna
G. I K. Bacewiczów w Łodzi, Łódź 2000, 2002, 2005 (wybrane artykuły).
W. Rudziński, Nauka o rytmie muzycznym,
PWM, Kraków 1987.
B. Schaeffer, Nowa muzyka, PWM, Kraków
1969.
Kod przedmiotu
Kierunek
Kompozycja i Teoria Muzyki
Specjalność
rytmika
Typ przedmiotu
fakultatywny
Rok | I | II | ||
Semestr | 1 |
2 |
3 |
4 |
Punkty ECTS | 2 |
2 |
- |
- |
Ilość godzin w tygodniu | 3 |
3 |
- |
- |
Rodzaj zaliczenia | Zs |
Zs |
- |
- |
Legenda | Z - zaliczenie; Zs - zaliczenie ze stopniem; E - egzamin; ED - egzamin dyplomowy |
Metody nauczania
wykład
Język wykładowy
polski
Imię i nazwisko wykładowcy
mgr Hanna Jastrzębska-Gzella
Wymagania
wstępne
brak
Cele przedmiotu
- znajomość problematyki psychologiczno-terapeutycznej,
- umiejętność tworzenia programów terapeutycznych,
- umiejętność praktycznego prowadzenia zajęć rytmikoterapii w placówkach oświatowych, terapeutycznych, opiekuńczo-wychowawczych i zdrowotnych.
Treści merytoryczne przedmiotu
- miejsce rytmiki i rytmikoterapii w edukacjii rehabilitacji,
- zadania i funkcje rytmikoterapii w procesie terapeutycznym,
- metody pedagogiczne i terapeutyczne wspomagające pracę rytmikoterapeuty,
- zasady pracy z grupą,
- rytmikoterapia w terapii osób z dysfunkcją: wzroku, słuchu, ruchu, z niepełnosprawnością umysłową, z zaburzeniami zachowania.
Kryteria oceny
- opracowanie i przeprowadzenie scenariuszy zajęć z rytmikoterapii w wybranych grupach terapeutycznych,
- analiza wykorzystanych ćwiczeń pod kątem celów terapeutycznych.
Bibliografia
J.Stadnicka-
Terapia dzieci muzyką, ruchem i mową, WSiP 1998
R.Kloppel,
S.Vliex - Rytmika w wychowaniu
i terapii, W-wa 1995
Kod przedmiotu
Kierunek
Kompozycja i Teoria Muzyki
Specjalność
rytmika
Typ przedmiotu
obowiązkowy
Rok | I | II | ||
Semestr | 1 |
2 |
3 |
4 |
Punkty ECTS | 1 |
1 |
- |
- |
Ilość godzin w tygodniu | 1 |
1 |
- |
- |
Rodzaj zaliczenia | Z |
Zs |
- |
- |
Legenda | Z - zaliczenie; Zs - zaliczenie ze stopniem; E - egzamin; ED - egzamin dyplomowy |
Metody nauczania
wykład +
warsztaty analityczne
Język wykładowy
polski
Imię i nazwisko wykładowcy
ad. dr szt. Magdalena
Grajter
Wymagania
wstępne
Opanowanie umiejętności analizy formalnej i
harmonicznej utworów muzycznych reprezentujących takie gatunki i formy jak
miniatura instrumentalna, fuga, sonata, suita, rondo, wariacje. Znajomość
historii muzyki w zakresie niezbędnym dla ustanowienia kontekstu dla
analizowanych utworów.
Cele przedmiotu
- Poszerzenie wiedzy z zakresu historii form muzycznych oraz metod analizy i interpretacji dzieła muzycznego
- Kształtowanie umiejętności samodzielnej analizy utworów muzycznych i doboru odpowiednich strategii analitycznych;
- Pobudzenie do szerszej refleksji nad dziełem muzycznym, prowadzącej do lepszego rozumienia dzieła.
Treści merytoryczne przedmiotu
- Formy cykliczne jako przykład złożonej struktury, wykorzystującej różnorodne techniki kompozytorskie (na przykładzie cykl sonatowego).
- Zmienność faktury jako sposób kształtowania formy (na przykładzie koncertu w różnych odmianach).
- Muzyka do widowisk baletowych - przykłady rozwiązań formalnych.
- Analiza dzieła muzycznego jako punkt wyjścia i inspiracja dla poszukiwania interpretacji choreograficznej.
Kryteria oceny
- Opanowanie wiedzy z zakresu objętego wykładem;
- wykazanie się umiejętnością samodzielnego stawiania pytań analitycznych i wyboru metody analizy;
- aktywne uczestnictwo w warsztatach analitycznych na zajęciach.
Bibliografia
Chomiński Józef,
Wilkowska-Chomińska Krystyna, Formy
muzyczne, t. I-V, Kraków 1974-1987
Kod przedmiotu
Kierunek
Kompozycja i Teoria Muzyki
Specjalność
rytmika
Typ przedmiotu
obowiązkowy
Rok | I | II | ||
Semestr | 1 |
2 |
3 |
4 |
Punkty ECTS | 2 |
2 |
- |
- |
Ilość godzin w tygodniu | 2 |
2 |
- |
- |
Rodzaj zaliczenia | Zs |
E |
- |
- |
Legenda | Z - zaliczenie; Zs - zaliczenie ze stopniem; E - egzamin; ED - egzamin dyplomowy |
Metody nauczania
wykład
Język wykładowy
polski
Imię i nazwisko wykładowcy
prof. AM dr
hab. szt. Ewa Kowalska-Zając
Wymagania
wstępne
Znajomość technik
i stylów kompozytorskich z
przełomu XIX i XX w.
Cele przedmiotu
- zdobycie wiedzy teoretycznej z zakresu technik i stylów kompozytorskich XX i XXI w.,
- praktyczne zastosowanie cech stylu wybranych kompozytorów.
Treści merytoryczne przedmiotu
- poznanie technik i stylów kompozytorskich XX i XXI w.,
- analiza wybranych kompozycji,
- tworzenie własnych prac kompozytorskich.
Kryteria oceny
- sprawdzian wiedzy teoretycznej,
- przedstawienie własnych prac kompozytorskich.
Bibliografia
B.Schaeffer
- Muzyka XX w.(wybrane
fragmenty)
T.A.Zieliński
- Style, kierunki i twórcy
muzyki XXw. (wybranefragmenty)
Kod przedmiotu
Kierunek
Kompozycja i Teoria Muzyki
Specjalność
rytmika
Typ przedmiotu
obowiązkowy
Rok | I | II | ||
Semestr | 1 |
2 |
3 |
4 |
Punkty ECTS | 3 |
3 |
3 |
3 |
Ilość godzin w tygodniu | 1 |
1 |
0,5 |
0,5 |
Rodzaj zaliczenia | Zs |
Zs |
Zs |
E |
Legenda | Z - zaliczenie; Zs - zaliczenie ze stopniem; E - egzamin; ED - egzamin dyplomowy |
Metody nauczania
wykład/ćwiczenia
Język wykładowy
polski
Imię i nazwisko wykładowcy
wykł. Tomasz Walczak
Wymagania
wstępne
brak
Cele przedmiotu
- Poznanie systemów organizacji dźwięków charakterystycznych dla muzyki jazzowej
- Wykształcenie umiejętności improwizacji w rożnych stylach i formach muzyki jazzowej
Treści merytoryczne przedmiotu
- międzynarodowy zapis funkcji harmonicznych
- skale występujące w muzyce jazzowej
- prowadzenie melodii w muzyce jazzowej
- opracowanie wybranych standardów jazzowych
- opracowanie wybranych tańców latynoamerykańskich
Kryteria oceny
- poziom artystyczny muzycznych wypowiedzi
- kreatywność studenta podczas zajęć
- systematyczna i rzetelna praca studenta
Bibliografia
J. Chvala,
Elementy improwizacji jazzowej,
J. Berendt,
Wszystko o jazzie,
W. K. Olszewski,
Podstawy harmonii we współczesnej muzyce jazzowej i rozrywkowej, PWM, Kraków
2009.
Kod przedmiotu
Kierunek
Kompozycja i Teoria Muzyki
Specjalność
rytmika
Typ przedmiotu
fakultatywny
Rok | I | II | ||
Semestr | 1 |
2 |
3 |
4 |
Punkty ECTS | 2 |
2 |
- |
- |
Ilość godzin w tygodniu | 2 |
2 |
- |
- |
Rodzaj zaliczenia | Zs |
Zs |
- |
- |
Legenda | Z - zaliczenie; Zs - zaliczenie ze stopniem; E - egzamin; ED - egzamin dyplomowy |
Metody nauczania
ćwiczenia
Język wykładowy
polski
Imię i nazwisko wykładowcy
Jacek Owczarek
Wymagania
wstępne
brak
Cele
przedmiotu
Zdobycie umiejętności
posługiwania się podstawowymi
elementami techniki tańca
współczesnego.
Treści merytoryczne przedmiotu
- Świadomość zewnętrznej i wewnętrznej przestrzeni tancerza,
- Kierunkowanie ruchu w poziomie niskim, średnim i wysokim,
- Ćwiczenia koordynacyjne,
- Ćwiczenia rozciągające i rozluźniające,
- Inicjowanie ruchu z różnych punktów w ciele,
- Kontakt Improwizacja jako technika wspomagająca dla tańca współczesnego,
- Rozwój tańca współczesnego w Polsce i na świecie.
Kryteria oceny
- poziom techniczny i estetyczny wykonywanych elementów tanecznych,
- postęp w procesie twórczym.
Bibliografia
Juliusz Grzybowski- Narodziny
tańca
Kod przedmiotu
Kierunek
Kompozycja i Teoria Muzyki
Specjalność
teoria muzyki
Typ przedmiotu
fakultatywny
Rok | I | II | ||
Semestr | 1 |
2 |
3 |
4 |
Punkty ECTS | 2 |
2 |
- |
- |
Ilość godzin w tygodniu | 2 |
2 |
- |
- |
Rodzaj zaliczenia | Z |
Zs |
- |
- |
Legenda | Z - zaliczenie; Zs - zaliczenie ze stopniem; E - egzamin; ED - egzamin dyplomowy |
Metody nauczania
wykład i
zajęcia praktyczne na komputerze
Język wykładowy
polski, możliwość prowadzenia zajęć w językach: angielski, francuski, rosyjski
Imię i nazwisko wykładowcy
ad. dr Krzysztof Knittel
st.
wykł. Jacek Partyka
Wymagania wstępne
Wiedza o
muzyce nabyta na studiach I stopnia oraz podstawowa znajomość programów komputerowych.
Cele przedmiotu
Zapoznanie - od strony warsztatu kompozytorskiego
oraz technologii - z muzyczną twórczością komputerową i elektroakustyczną
w Polsce i na świecie, rozwijanie osobowości twórczej, praca z komputerowymi
programami muzycznymi oraz wirtualnymi instrumentami (Nuendo 3, ProTools HD1,
Halion 3, Reason 3) samodzielne skomponowanie dwóch utworów z użyciem
komputerowych programów muzycznych.
Treści merytoryczne przedmiotu
Realizowane według autorskich programów każdorazowo
dostosowywanych do indywidualnych predyspozycji, możliwości, stanu wiedzy i
przygotowania technologicznego studenta.
Kryteria oceny
Ocena na podstawie indywidualnej pracy studenta,
opanowania warsztatu komputerowego oraz kompozycji zrealizowanych w studio komputerowym.
Bibliografia
Publikacje książkowe i teksty opublikowane w
fachowej prasie, strony internetowe poświęcone muzyce komputerowej, przewodniki
do programów komputerowych (tutorials), a także - jako źródło inspiracji -
nagrania szeregu wybitnych dzieł muzyki elektroakustycznej, konkretnej i
komputerowej powstałych w drugiej połowie XX i w XXI wieku.
Kod przedmiotu
Kierunek
Kompozycja i Teoria Muzyki
Specjalność
teoria muzyki
Typ przedmiotu
obowiązkowy
Rok | I | II | ||
Semestr | 1 |
2 |
3 |
4 |
Punkty ECTS | - |
- |
15 |
28 |
Ilość godzin w tygodniu | - |
- |
1 |
1 |
Rodzaj zaliczenia | - |
- |
Zs |
ED |
Legenda | Z - zaliczenie; Zs - zaliczenie ze stopniem; E - egzamin; ED - egzamin dyplomowy |
Metody nauczania
seminarium
Język wykładowy
polski
Imię i nazwisko wykładowcy
prof. dr hab. R. D. Golianek
prof.
dr M. Szoka
prof. dr hab.
E. Kowalska-Zając
Wymagania
wstępne
brak
Cele
przedmiotu
Celem
jest przygotowanie pracy mgr i doprowadzenie magistranta do pomyślnie zdanego
egzaminu magisterskiego. Poszczególne etapy pracy z promotorem wyznacza
przyjęta metodologia i specyfika podjętego tematu. Efektem wymiernym jest
uzyskanie tytułu magistra, niewymiernym - pogłębienie wiedzy z zakresu teorii
muzyki oraz umiejętności podejmowania pracy badawczej w tym zakresie.
Treści
merytoryczne przedmiotu
Opracowanie
konspektu do tematu wcześniej zadeklarowanego i zatwierdzonego przez Katedrę
Teorii Muzyki w semestrze II, zgromadzenie materiałów źródłowych, postawienie
problemu i hipotez, wybór metod analitycznych, sporządzenie bibliografii,
przeprowadzenie analiz i badań zgodnie z przyjętą metodologią sformułowanie
wniosków, oraz przygotowanie pod opieką prowadzącego pracy magisterskiej,
korekty itp.
Konsultacje z promotorem mają charakter w znacznym stopniu zindywidualizowany, ich przebieg zależy od wybranego tematu, oraz poziomu magistranta.
Kryteria oceny
Oryginalność pracy, stopień
nowatorstwa tez, poprawność metodologiczna, logika wywodu, stopień
samodzielności we wnioskowaniu, sprawność językowa, oraz poziom zdanego
egzaminu magisterskiego.
Bibliografia
Prace
z zakresu tematu wybranego przez studenta.
Kod przedmiotu
Kierunek
Kompozycja i Teoria Muzyki
Specjalność
teoria muzyki
Typ przedmiotu
obowiązkowy
Rok | I | II | ||
Semestr | 1 |
2 |
3 |
4 |
Punkty ECTS | 5 |
5 |
- |
- |
Ilość godzin w tygodniu | 2 |
2 |
- |
- |
Rodzaj zaliczenia | Z |
Zs |
- |
- |
Legenda | Z - zaliczenie; Zs - zaliczenie ze stopniem; E - egzamin; ED - egzamin dyplomowy |
Metody nauczania
wykład
Język wykładowy
polski
Imię i nazwisko wykładowcy
prof. AM dr Marta Szoka
Wymagania
wstępne
brak
Cele
przedmiotu
Umiejętność
pozyskiwania i wykorzystywania materiałów źródłowych w pracy badawczej;
Umiejętność pisemnego wypowiadania się w formie rozprawki naukowej; Rozwinięcie
logicznego myślenia i krytycyzmu; Pogłębienie znajomości literatury danego
zakresu związanego z tematem (również literatury muzycznej); Umiejętność
merytorycznego dyskutowania, polemiki, repliki.
Treści
merytoryczne przedmiotu
Seminarium
stanowi przedostatni etap przygotowania studenta do pracy magisterskiej. Celem nadrzędnym
jest doprowadzenie do sformułowania tematu pracy magisterskiej, zgodnie z przyjętymi
dla teorii muzyki wymogami oraz obszarem zainteresowań i potencjalnych możliwości studenta. Ponadto:
rozwijanie warsztatu naukowego uczestników oraz stymulowanie ich ogólnego
rozwoju intelektualnego poprzez dyskusje i konwersatoria na tematy związane z lekturami (co roku inny
zestaw). Konsultacje dotyczące metodologii pisemnych prac seminaryjnych.
Kryteria
oceny
Podstawą
zaliczenia w I sem. jest aktywność studenta podczas zajęć, podstawą oceny w II
sem. (Zs) jest napisana na wybrany temat praca seminaryjna.
Bibliografia
Zestaw
lektur - inny w każdym roku. Podstawowe prace z zakresu metodologii naukowej.
Prace z zakresu tematów wybranych przez studentów.
Kod przedmiotu
Kierunek
Kompozycja i Teoria Muzyki
Specjalność
teoria muzyki
Typ przedmiotu
obowiązkowy
Rok | I | II | ||
Semestr | 1 |
2 |
3 |
4 |
Punkty ECTS | 2 |
2 |
- |
- |
Ilość godzin w tygodniu | 2 |
2 |
- |
- |
Rodzaj zaliczenia | Zs |
E |
- |
- |
Legenda | Z - zaliczenie; Zs - zaliczenie ze stopniem; E - egzamin; ED - egzamin dyplomowy |
Metody nauczania
wykład
Język wykładowy
polski, możliwość prowadzenia zajęć w językach: angielski,
niemiecki
Wymagania
wstępne
Praktycznie
potwierdzona wiedza o podstawowych technikach kompozytorskich XX wieku.
Znajomość adekwatnej do podejmowanego przedmiotu literatury muzycznej.
Cele
przedmiotu
Zapoznanie
z nowoczesnymi, praktykowanymi obecnie, technikami kompozytorskimi. Zdobycie
praktycznej umiejętności zastosowania współczesnych środków wyrazu, wybranych
elementów języka muzycznego oraz opanowanie podstaw kształtowania współczesnej
formy muzycznej.
Treści
merytoryczne przedmiotu
Na
podstawie analizy wybranych dzieł rozpoznanie niekonwencjonalnych środków
materiałowych i wyrazowych. Podejmowanie prób zastosowania ich w zadaniach
kompozytorskich. Poznanie współczesnej terminologii, poglądów oraz nabywanie
umiejętności określania współczesnych zjawisk muzycznych w aspekcie
warsztatowym i estetycznym. Poznawanie i definiowanie granic eksperymentu
artystycznego w przedmiocie kompozycji muzycznej oraz multimedialnej.
Kryteria
oceny
Ocenie
podlegają zapisane rezultaty zadań kompozytorskich pod kątem poprawności
zastosowanej techniki, oryginalności rozwiązań. Sprawdzenie nabytej z zajęć
oraz lektury wiedzy o nowej muzyce.
Bibliografia
Związany
z zadaniami wybór partytur
- Publikacje książkowe i artykuły
- Nagrania audio.
Kod przedmiotu
Kierunek
Kompozycja i Teoria Muzyki
Specjalność
teoria muzyki
Typ przedmiotu
obowiązkowy
Rok | I | II | ||
Semestr | 1 |
2 |
3 |
4 |
Punkty ECTS | 4 |
4 |
- |
- |
Ilość godzin w tygodniu | 2 |
2 |
- |
- |
Rodzaj zaliczenia | Zs |
E |
- |
- |
Legenda | Z - zaliczenie; Zs - zaliczenie ze stopniem; E - egzamin; ED - egzamin dyplomowy |
Metody nauczania
wykład + warsztat analityczny
Język wykładowy
polski
Imię i nazwisko wykładowcy
dr szt. Magdalena Grajter
Wymagania
wstępne
Opanowanie umiejętności analizy formalnej i
harmonicznej utworów muzycznych reprezentujących takie gatunki i formy jak
miniatura instrumentalna, fuga, sonata, suita, rondo, wariacje. Znajomość
historii muzyki w zakresie niezbędnym dla ustanowienia kontekstu dla
analizowanych utworów.
Cele przedmiotu
- Poszerzenie wiedzy z zakresu historii form muzycznych oraz metod analizy i interpretacji dzieła muzycznego;
- Kształtowanie umiejętności samodzielnej analizy utworów muzycznych i doboru odpowiednich strategii analitycznych;
- Kształtowanie postawy badawczej wobec analizowanych utworów poprzez ćwiczenie w gromadzeniu argumentów na rzecz przyjętej tezy.;
- Pobudzenie do szerszej refleksji nad dziełem muzycznym, wykorzystującej wyniki procesu analitycznego i prowadzącej do lepszego rozumienia dzieła.
Treści merytoryczne przedmiotu
- Problematyka analityczna form wokalno-instrumentalnych; relacje pomiędzy warstwą słowną i muzyczną (na przykładzie pieśni i arii).
- Problematyka analityczna form cyklicznych - spójność a wewnętrzne skontrastowanie (cykl pieśni, cykl sonatowy, kantata)
- Rola faktury w kształtowaniu formy (koncert w różnych odmianach)
- Kształt utworu a jego oddziaływanie wyrazowe.
Kryteria oceny
- Opanowanie wiedzy z zakresu objętego wykładem;
- wykazanie się umiejętnością samodzielnego stawiania pytań analitycznych i wyboru metody analizy;
- wykazanie się umiejętnością interpretowania wyników analizy w szerszym kontekście; aktywne uczestnictwo w warsztatach analitycznych na zajęciach;
- wykazanie się umiejętność interpretacji formy utworu na gruncie przyjętej teorii;
Bibliografia
Chodkowski Andrzej: Teoria formy sonatowej Francesco Galeazziego i jej zastosowanie do
analizy dzieł Haydna i Mozarta, „Muzyka: 1991, 4, s. 69-76.
Chomiński Józef,
Wilkowska-Chomińska Krystyna, Formy
muzyczne, t. I-V, Kraków 1974-1987
Stróżyńska B. - Sonata drezdeńska na instrumenty klawiszowe
w II połowie XVIII wieku, Łódź 2002
Tomaszewski M. - Interpretacja integralna dzieła muzycznego,
Kraków 2000
Estetyka muzyki
Kod przedmiotu
Kierunek
Muzykoterapia
Specjalność
muzykoterapia
Typ przedmiotu
obowiązkowy
Rok | I | II | III | |||
Semestr | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
Punkty ECTS | - |
- |
- |
2 |
- |
- |
Ilość godzin na zjazd | - |
- |
- |
2 |
- |
- |
Rodzaj zaliczenia | - |
- |
- |
Z |
- |
- |
Legenda | Z - zaliczenie; Zs - zaliczenie ze stopniem; E - egzamin; ED - egzamin dyplomowy |
Metody nauczania
wykład połączony
z analizą przykładów muzycznych
Język wykładowy
polski
Imię i nazwisko wykładowcy
dr hab. szt.
Jacek Szerszenowicz
Uzyskane zaliczenie z przedmiotu - Historia muzyki z literaturą muzyczną (z I roku studiów).
Cele
przedmiotu
Znajomość korelacji między gatunkowymi i indywidualnymi
czynnikami fizjologicznymi, psychologicznymi i biograficznymi oraz określonymi
aspektami organizacji materii i formy muzycznej.
Treści
merytoryczne przedmiotu
Antropologiczne fundamenty organizacji czasu i skal dźwiękowych,
ekspresja jako eksterioryzacja zjawisk emocjonalnych, odzwierciedlenie w
utworze elementów indywidualnej biografii kompozytora, muzyka jako obraz
procesów społecznych.
Kryteria
oceny
Zaliczenie na podstawie
obecności.
Bibliografia
Bielawski L., Strefowa
teoria czasu i jej znaczenie dla antropologii muzycznej, PWM, Kraków, 1976.
Kostrzewska H., Analogia
i muzyka, AM, Poznań 2001.
Freud Z., Leonarda
da Vinci wspomnienia z dzieciństwa [w:] Poza
zasadą przyjemności, PWN, Warszawa 1976.
Neumayr A., Muzyka
i cierpienie, Felberg SJA, Warszawa 2002.
Jachimecki Z., Wagner,
PWM, Kraków 1973.
Adorno T.W. Filozofia
nowej muzyki, PIW, Warszawa 1974.
Szerszenowicz J. Inspiracje
plastyczne w muzyce, AM, Łódź 2008.
Kod przedmiotu
Kierunek
Kompozycja i Teoria Muzyki
Specjalność
kompozycja
Typ przedmiotu
obowiązkowy
Rok | I | II | ||
Semestr | 1 |
2 |
3 |
4 |
Punkty ECTS | 2 |
2 |
- |
- |
Ilość godzin w tygodniu | 2 |
2 |
- |
- |
Rodzaj zaliczenia | Z |
E |
- |
- |
Legenda | Z - zaliczenie; Zs - zaliczenie ze stopniem; E - egzamin; ED - egzamin dyplomowy |
Metody nauczania
wykład
Język wykładowy
polski, możliwość prowadzenia zajęć w językach: angielski,
niemiecki
Imię i nazwisko wykładowcy
prof. zw. Sławomir Kaczorowski
dr Sławomir Zamuszko
Wymagania
wstępne
Praktycznie
potwierdzona wiedza o podstawowych technikach kompozytorskich XX wieku.
Znajomość adekwatnej do podejmowanego przedmiotu literatury muzycznej.
Cele
przedmiotu
Zapoznanie
z nowoczesnymi, praktykowanymi obecnie, technikami kompozytorskimi. Zdobycie
praktycznej umiejętności zastosowania współczesnych środków wyrazu, wybranych
elementów języka muzycznego oraz opanowanie podstaw kształtowania współczesnej
formy muzycznej.
Treści
merytoryczne przedmiotu
Na
podstawie analizy wybranych dzieł rozpoznanie niekonwencjonalnych środków
materiałowych i wyrazowych. Podejmowanie prób zastosowania ich w zadaniach
kompozytorskich. Poznanie współczesnej terminologii, poglądów oraz nabywanie
umiejętności określania współczesnych zjawisk muzycznych w aspekcie
warsztatowym i estetycznym. Poznawanie i definiowanie granic eksperymentu
artystycznego w przedmiocie kompozycji muzycznej oraz multimedialnej.
Kryteria
oceny
Ocenie
podlegają zapisane rezultaty zadań kompozytorskich pod kątem poprawności
zastosowanej techniki, oryginalności rozwiązań. Sprawdzenie nabytej z zajęć
oraz lektury wiedzy o nowej muzyce.
Bibliografia
Związany
z zadaniami wybór partytur
- Publikacje książkowe i artykuły
- Nagrania audio
Kod przedmiotu
Kierunek
Kompozycja i Teoria Muzyki
Specjalność
kompozycja, teoria muzyki
Typ przedmiotu
fakultatywny
Rok | I | II | ||
Semestr | 1 |
2 |
3 |
4 |
Punkty ECTS | 2 |
2 |
- |
- |
Ilość godzin w tygodniu | 1 |
1 |
- |
- |
Rodzaj zaliczenia | Zs |
E |
- |
- |
Legenda | Z - zaliczenie; Zs - zaliczenie ze stopniem; E - egzamin; ED - egzamin dyplomowy |
Metody nauczania
wykład z prezentacją przykładów muzycznych
dyskusja problemowa
analizy utworów
według wybranych metod
Język wykładowy
polski
Imię i nazwisko wykładowcy
prof. AM dr Krystyna Juszyńska
Wymagania wstępne:
- Student opanował wiedzę dotyczącą ogólnej metodologii pracy naukowej w dziedzinie teorii muzyki;
- Student zna zasady analizy formalnej i stylistycznej dzieła muzycznego;
- Student posiada wiedzę z zakresu historii muzyki i literatury muzycznej.
Cele przedmiotu:
- Student poznał różnorodne metody analityczne dzieł muzycznych
- Student umie zastosować normatywne i deskryptywne metody analizy;
- Student potrafi przeprowadzić integralną interpretację dzieła muzycznego;
- Student umie dobrać właściwe metody analizy dzieła muzycznego do konkretnych utworów i wskazanych celów danej analizy.
Treści merytoryczne przedmiotu
W ramach przedmiotu omawiane są różne aspekty
pojęcia analiza dzieła muzycznego
w kontekście systematyki nauki o muzyce. Istotnym zagadnieniem są
źródła i materiały podlegające analizie oraz określenie przedmiotu badań.
Omawiane są różne metody analizy dzieła muzycznego w ujęciu historycznym
oraz najnowsze koncepcje stosowane współcześnie jak np. integralna
interpretacja dzieła (wg Tomaszewskiego) czy analiza redukcyjna (wg Schenkera).
Dokonuje się także przeglądu przykładów różnych analiz oraz dyskutuje nad
doborem właściwych metod w zależności od rodzaju utworu muzycznego i celu
podjętej analizy.
Kryteria oceny:
- Semestr I - zaliczenie ze stopniem na podstawie referatu na temat wybranej metody analitycznej oraz udziału w dyskusjach problemowych na zajęciach;
- Semestr II - egzamin ustny obejmujący wszystkie zagadnienia zrealizowane w ramach przedmiotu dotyczące współcześnie stosowanych metod analitycznych dzieła muzycznego.
Bibliografia
Będkowski S., Chwiłek A., Lindstedt I., Analiza schenkerowska, Musica Iagellonica, Kraków 1997.
Gołąb M., Spór o granice poznania dzieła muzycznego, Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej, Wrocław 2003.
Jarzębska A., Z dziejów myśli o muzyce. Wybrane zagadnienia teorii i analizy muzyki tonalnej i posttonalnej, Musica Iagellonica, Kraków 2002.
Malecka T. (red.), Analiza i interpretacja dzieła muzycznego. Wybór metod, AM w Krakowie i AM w Gdańsku, Kraków - Gdańsk 1990.
Piotrowska M., Tezy o możliwości hermeneutyki muzycznej w świetle stu lat jej historii, Warszawa 1990.
Tomaszewski M., Interpretacja integralna dzieła muzycznego. Rekonesans, Akademia Muzyczna w Krakowie, Kraków 2000.