kierunek: INSTRUMENTALISTYKA

fortepian, organy, klawesyn,
instrumenty dawne: skrzypce barokowe, altówka barokowa, wiolonczela barokowa, viola da gamba, flet traverso, flet podłużny, obój barokowy, lutnia,
akordeon, gitara, harfa, skrzypce, altówka, wiolonczela, kontrabas, flet, klarnet, obój, fagot, saksofon, róg, trąbka, puzon, tuba, perkusja.
studia stacjonarne pierwszego stopnia (3-letnie)

 
Studia adresowane są do muzycznie uzdolnionych kandydatów, posiadających świadectwo dojrzałości, którzy chcą kontynuować edukację muzyczną, a przede wszystkim doskonalić umiejętności w zakresie gry na wybranym instrumencie. Osoby te muszą wykazać się zarówno umiejętnością gry na instrumencie, jak i ogólną wiedzą muzyczną na poziomie szkoły muzycznej II stopnia.

W ramach kierunku instrumentalistyka uczelnia proponuje kandydatom kształcenie w następujących specjalnościach – fortepian, organy, klawesyn, skrzypce barokowe, altówka barokowa, wiolonczela barokowa, viola da gamba, flet traverso, flet podłużny, obój barokowy, lutnia, akordeon, gitara, harfa, skrzypce, altówka, wiolonczela, kontrabas, flet, klarnet, obój, fagot, saksofon, róg, trąbka, puzon, tuba, perkusja.

 
SYLWETKA ABSOLWENTA

Absolwent otrzymuje dyplom ukończenia studiów pierwszego stopnia w zakresie gry na określonym instrumencie i ma prawo ubiegać się o przyjęcie na studia drugiego stopnia. Posiada kwalifikacje do działalności muzyka instrumentalisty: solisty i kameralisty.

Absolwent studiów pierwszego stopnia posiada następujące kompetencje:

  • posiada wiedzę z zakresu podstawowego repertuaru dotyczącego swojej specjalności i umiejętności warsztatowe oraz artystyczne, dzięki którym potrafi przekazywać informacje i idee artystyczne, zrozumiałe dla specjalistów i osób niezwiązanych z muzyką;
  • umie swobodnie i kreatywnie posługiwać się środkami przekazu artystycznego w obrębie swojej specjalności, a dla tworzenia własnych koncepcji artystycznych wykorzystuje posiadaną wiedzę z zakresu historii i literatury muzycznej, a także szeroko rozumianego kontekstu kulturowego; uwzględniając najnowsze trendy w sztuce potrafi przygotować interpretację utworu muzycznego i publicznie go wykonać; posiada umiejętności pozwalające realizować wspólne projekty artystyczne w zespołach kameralnych i różnego typu orkiestrach;
  • posiada zdolności komunikacyjne oraz umiejętności współpracy z innymi twórcami dla realizacji wspólnych projektów.

 

EGZAMINY WSTĘPNE

 
EGZAMIN KIERUNKOWY

 
INSTRUMENT GŁÓWNY

    Wykonanie programu w zakresie dyplomu szkoły muzycznej II stopnia.

FORTEPIAN

  1. J. S. Bach – Preludium i fuga („Das wohltemperierte Klavier“).
  2. Sonata klasyczna w całości (wskazana sonata L. van Beethovena – Komisja zastrzega sobie wybór dowolnych części).
  3. Etiuda F. Chopina z op. 10 lub op. 25 (z wyłączeniem E–dur op. 10 nr 3, es–moll op. 10 nr 6, cis–moll op. 25 nr 7).
  4. Utwór F. Chopina.
  5. Program musi być wykonany z pamięci.

ORGANY

  1. Utwór z okresu przedbachowskiego.
  2. Utwór Jana Sebastiana Bacha [preludium (fantazja, toccata) i fuga].
  3. Utwór z okresu XIX–XXI wieku.

KLAWESYN

  1. J. S. Bach – Preludium i fuga lub Fantazja i fuga lub utwór zawierający fugę.
  2. Sonata przedklasyczna lub klasyczna
    (np. J. Ch. Bach, W. F. Bach, C. Ph. E. Bach, J. Haydn, W. A. Mozart, L. van Beethoven).
  3. Utwór wirtuozowski.
  4. Utwór dowolny.
  5. Uwaga! Program można wykonać na fortepianie lub klawesynie.

SKRZYPCE BAROKOWE

    Wszystkie utwory mogą być wykonywane na instrumencie współczesnym lub historycznym, w stroju a’ 415 lub 440, z towarzyszeniem klawesynu lub fortepianu.
  1. Dwie kontrastujące części z Sonat i Partit na skrzypce solo J. S. Bacha. (wyłączając fugi) lub cała Fantasia na skrzypce solo G. Ph. Telemanna.
  2. Dowolna sonata XVIII-wieczna z basso continuo (całość).

ALTÓWKA BAROKOWA

    Wszystkie utwory mogą być wykonywane na instrumencie współczesnym lub historycznym, w stroju a’ 415 lub 440, z towarzyszeniem klawesynu lub fortepianu.
  1. Dwie kontrastujące części ze suity J. S. Bacha na wiolonczelę solo lub cała fantazja G. Ph. Telemanna na skrzypce solo w transkrypcji na altówkę solo
  2. XVIII-wieczna sonata lub suita na skrzypce i b.c. (lub violę da gamba albo wiolonczelę) w transkrypcji na altówkę i b.c.

WIOLONCZELA BAROKOWA

    Wszystkie utwory mogą być wykonywane na instrumencie współczesnym lub historycznym, w stroju a’ 415 lub 440, z towarzyszeniem klawesynu lub fortepianu.
  1. J. S. Bach – Preludium oraz jedna dowolnie wybrana część z Suity na wiolonczelę solo (BWV 1007-1011).
  2. Barokowa sonata na wiolonczelę i basso continuo w stylu włoskim.
  3. Dowolny utwór XVII- lub XVIII-wieczny (solowy, z basso continuo, kontrastujący w stylu i epoce z pozycją nr 2).
  4. Uwaga: Pozycja 1. powinna być wykonana z pamięci, pozycje 2. i 3. mogą być wykonane z nut.

VIOLA DA GAMBA

    Wszystkie utwory mogą być wykonywane na instrumencie współczesnym (wiolonczeli lub innym instrumencie smyczkowym, także na gitarze) lub historycznym, w stroju a’ 415 lub 440, z towarzyszeniem klawesynu lub fortepianu.
  1. Utwór solowy XVII- lub XVIII-wieczny w formie suity.
  2. Dwie części barokowej sonaty.
  3. Utwór XVI- lub XVII-wieczny w formie wariacji lub koncertu.

FLET TRAVERSO

    Dopuszczalne wykonanie programu na współczesnym instrumencie dętym drewnianym (flecie poprzecznym, oboju, klarnecie, saksofonie, fagocie).
  1. Sonata barokowa włoska lub niemiecka (całość).
  2. Utwór dowolny – solowy lub z akompaniamentem.

FLET PODŁUŻNY

    Dopuszczalne wykonanie programu na współczesnym instrumencie dętym drewnianym (flecie poprzecznym, oboju, klarnecie, saksofonie, fagocie).
  1. Późnobarokowa sonata w stylu włoskim (Haendel, Telemann, Corelli, Marcello, Valentine, itp.).
  2. Fantazja fletowa G. Ph. Telemanna (dowolna).

OBÓJ BAROKOWY

    Dopuszczalne wykonanie programu na współczesnym instrumencie dętym drewnianym (flecie poprzecznym, oboju, klarnecie, saksofonie, fagocie).
  1. Sonata barokowa – wszystkie części.
  2. Koncert barokowy lub klasyczny – część I i II.

LUTNIA

    Program (15-20 minut) może być wykonany na gitarze klasycznej lub lutni (lutnia renesansowa, lutnia barokowa lub teorba).
    Program wykonany na gitarze klasycznej:
  1. Utwór swobodny (fantazja, preludium lub intawolacja).
  2. Dwie kontrastujące części sonaty lub suity.
  3. Utwór dowolny z okresu XVI-XXI wieku.
    Program wykonany na lutni renesansowej, lutni barokowej lub teorbie:
  1. Utwór swobodny (fantazja, preludium lub intawolacja).
  2. Utwór taneczny z podziałam dwudzielnym (dotyczy lutni renesansowej i teorby).
  3. Utwór taneczny z podziałem trójdzielnym (dotyczy lutni renesansowej i teorby).
  4. Dwie kontrastujące części sonaty lub suity (dotyczy lutni barokowej).
  5. Utwór dowolny z okresu XVI-XXI wieku.

AKORDEON

  1. Utwór kompozytora z okresu baroku zawierający fugę 3– lub 4-głosową.
  2. D. Scarlatti – sonata.
  3. Oryginalny utwór cykliczny lub wariacje (w całości).
  4. Dwa utwory dowolne, w tym jeden o charakterze wirtuozowskim.
    Jeden spośród utworów dowolnych musi być kompozycją oryginalną na akordeon (program musi być wykonany z pamięci).

GITARA

  1. Jedna sonata.
  2. Dwie etiudy o różnych problemach technicznych.
  3. Utwór z okresu baroku (zalecany J. S. Bach).
  4. Dwa utwory dowolne.

HARFA

  1. Część I koncertu na harfę.
  2. Etiuda koncertowa.
  3. Utwór barokowy.
  4. Sonata, suita lub fantazja do wyboru.

SKRZYPCE

  1. J. S. Bach – dwie części dowolnej sonaty lub partity na skrzypce solo.
  2. Jeden kaprys.
  3. Koncert (część I lub II i III).

ALTÓWKA

  1. J. S. Bach – dwie części z dowolnej suity wiolonczelowej (w transkrypcji na altówkę solo) lub J. S. Bach – dwie części dowolnej sonaty lub partity na skrzypce solo (w transkrypcji na altówkę solo).
  2. Jeden kaprys.
  3. Koncert (część I lub II i III).
  4. Program wykonuje się na altówce. Wydziałowa Komisja Rekrutacyjna może wyrazić zgodę na wykonanie programu na skrzypcach na wniosek kandydata deklarującego chęć podjęcia studiów w specjalności – gra na altówce ( przy spełnieniu pozostałych warunków zawartych w regulaminie rekrutacyjnym).

WIOLONCZELA

  1. J. S. Bach – jedna część z suity na wiolonczelę solo.
  2. Kaprys – A. Piatti lub etiuda dwudźwiękowa.
  3. Dwie kontrastujące części z sonaty lub koncert (cz. I z kadencją lub II i III).

KONTRABAS

  1. Dwie gamy jednoimienne (dur, moll), pasaże.
  2. Utwór o charakterze wirtuozowskim (etiuda, kaprys, tarantella lub wariacje).
  3. Dwie części sonaty.
  4. Koncert (I i II część lub II i III część).
  5. Utwór o charakterze kantylenowym.

INSTRUMENTY DĘTE
(flet, klarnet, obój, fagot, saksofon, róg, trąbka, puzon, tuba)

  1. Gamy dur i moll w różnych wariantach.
  2. Jeden-dwa utwory techniczne (etiuda, kaprys).
  3. Koncert lub sonata (reprezentujące różne style).
  4. Utwór dowolny.

PERKUSJA

  1. Wibrafon – utwór solowy lub z akompaniamentem z wykorzystaniem techniki czteropałkowej.
  2. Marimba lub ksylofon – utwór solowy lub z akompaniamentem.
  3. Kotły – utwór solowy lub z akompaniamentem.
  4. Werbel – dwa zróżnicowane utwory solowe:
    • jeden wykorzystujący technikę rudymentarną,
    • jeden wykorzystujący technikę klasyczną, zawierający tremolo, przednutki, wartości nieregularne i zmiany dynamiczne.
  5. Zestaw instrumentów perkusyjnych (multipercussion) – utwór solowy lub z akompaniamentem
 
EGZAMINY PODSTAWOWE

 
SAMODZIELNE PRZYGOTOWANIE UTWORU (w ciągu jednej godziny).

CZYTANIE A VISTA

 
BADANIE UMIEJĘTNOŚCI Z KSZTAŁCENIA SŁUCHU