Archiwum aktualności 2020

Urodzony w 2001 roku w Krakowie. Jest studentem Akademii Muzycznej w Łodzi w klasie prof. Stanisława Firleja oraz Musik Akademie w Bazylei (Szwajcaria) w klasie prof. Danjula Ishizaki. Posiada tytuł laureata wielu konkursów ogólnopolskich i międzynarodowych. Jego ostatnimi sukcesami są: Grand Prix Ogólnopolskiego Konkursu Wiolonczelowego Centrum Edukacji Artystycznej w Warszawie (2019), I nagroda oraz nagroda specjalna za utwór obowiązkowy na Johansen International Competition for Young String Players w Waszyngtonie (USA, 2018) oraz I nagroda na Międzynarodowym Konkursie Wiolonczelowym im. Kazimierza Wiłkomirskiego w Poznaniu (2018). Jako solista występował z orkiestrami, między innymi FIlharmonii Krakowskiej, FIlharmonii Rzeszowskiej, FIlharmonii Kaliskiej, a także z Sinfonią Iuventus, Apollo Orchestra, Südwestdeutsches Kammerorchester Pforzheim, Orkiestrą Symfoniczną Akademii Muzycznej w Łodzi i Orkiestrą Symfoniczną Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Brał udział w lekcjach mistrzowskich prowadzonych między innymi przez prof. Stanisława Firleja, prof. Danjulo Ishizakę, prof. Wolfganga Emanuela Schmidta czy prof. Arto Norasa. Jest beneficjentem programów stypendialnych “Młoda Polska” oraz “LYRA Stiftung”. Chętnie uczestniczy również w projektach muzyki kameralnej. Gra na francuskim instrumencie manufaktury Michel Ange Garini z 1870 roku.

Wybitny polski wiolonczelista, odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, laureat Paszportu Polityki, zdobywca Fryderyka (trzykrotnie nominowany), Nagrody Polskiej Akademii Nauk, Nagrody Marszałka Województwa Śląskiego oraz Nagrody „Eureka” za wybitne osiągnięcia w dziedzinie kultury. Zwycięzca Konkursów: im. D. Danczowskiego, Yamaha Music Foundation of Europe, Śląskiego Turnieju Wiolonczelowego, Grand Prix Międzynarodowego Konkursu im. A. Tansmana w Łodzi, Grand Prix konkursu Eurofonii w Bukareszcie, laureat konkursu im. W. Lutosławskiego w Warszawie, konkursu im. J. Brahmsa w Pörtschach.
Koncertował w Rosji, Stanach Zjednoczonych, Włoszech, Danii, Wielkiej Brytanii, Słowacji, Hiszpanii, Niemczech, Austrii, Francji, Szwajcarii, prezentując swoją grę w największych salach koncertowych świata: Carnegie Hall w Nowym Jorku, Salle Pleyel w Paryżu, Auditorio Nacional w Madrycie, Festiwal Muzyczny w Salzburgu, otrzymując zawsze znakomite recenzje zarówno krytyki jak i melomanów. W roku 1999 wziął udział w projekcie Krystiana Zimermana i nagrał dla Deutsche Grammophon oba koncerty Fryderyka Chopina w 150. rocznicę śmierci kompozytora.
Ukończył Państwowe Liceum Muzyczne im. K. Szymanowskiego w Katowicach w klasie wiolonczeli mgr Małgorzaty Ślęzak, a następnie Akademię Muzyczną w Łodzi w klasie prof. Stanisława Firleja oraz jedną z dwóch najwyżej cenionych uczelni świata: Escuela Superior de Musica Reina Sofia w Madrycie w klasie wiolonczeli Natalii Szachowskiej, wizytowanej przez Mścisława Rostropowicza. W swojej karierze miał okazję występować z takimi artystami, jak: Krystian Zimerman, Lorin Maazel, Dame Evelyn Glennie, Eugen Injic, Kirill Gerstein, Rafał Blechacz, Kwartet Śląski, Beethoven Quartett, Agnieszka Duczmal, Yaacov Bergman, Radovan Vlatkovic, Gary Karr, Maximiano Valdes, Hansjorg Schellenberger, Francesco D’Orazzio, Halina Czerny-Stefańska. Miał zaszczyt być wykonawcą dzieł Luciano Berio w Auditorio Nacional w Madrycie, przygotowując je wspólnie z samym kompozytorem. Koncertował w zespole Cello Academy, założonego z dwunastu najwybitniejszych wiolonczelistów Europy, prowadzonym przez Hansa Erika Deckerta (Dania).
Biorąc udział w kursach mistrzowskich na całym świecie, Dominik Połoński pobierał nauki u takich mistrzów, jak: Natalia Gutman, Frans Helmerson, Tomasz Strahl, Tsuyoshi Tsutsumi, Eleonore Schoenfeld, Joel Krosnick, A. Farulli, Boris Pergamenschikov, Lawrence Lesser, Hans Erik Deckert. Dokonał nagrań dla Deutsche Grammophon, Sony Classical, Dux (nominacja do nagrody Fryderyk), Polskich Nagrań i Polskiego Radia (Nagroda Fryderyk 2006 za nagranie koncertu wiolonczelowego R. Schumanna).
Z powodu przebytej choroby nowotworowej utracił możliwość gry na wiolonczeli i zaprzestał na parę lat czynnego życia koncertowego. W roku 2009 powrócił na estrady sal koncertowych i koncertował regularnie, używając do gry na wiolonczeli jedynie prawej ręki, wykonując utwory specjalnie dla niego napisane, m.in. Artura Zagajewskiego, Sławomira Kaczorowskiego, Olgę Hans i Sławomira Zamuszkę.
Dominik Połoński był adiunktem i prowadził klasę wiolonczeli w Akademii Muzycznej w Łodzi oraz Akademii Muzycznej w Krakowie. Prowadził również klasy wiolonczeli na ogólnopolskich i międzynarodowych kursach muzycznych, ponadto publikował felietony w czasopismach muzycznych. W 2016 roku otrzymał stopień doktora habilitowanego na podstawie osiągnięcia artystycznego – nagrania utworu „brut” Artura Zagajewskiego wykonanego w Sali Filharmonii Narodowej podczas inauguracji 57. edycji Festiwalu Warszawska Jesień.

Wiolonczelista, pedagog, urodzony w 1944 roku. Studia odbywał w Konserwatorium im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie pod kierunkiem prof. Galiny Kozołupowej i prof. Natalii Gutman. Ukończył również Letnią Akademię Muzyczną „Accademia Chigiana” w Sienie w klasie Andre Navarry.
Stanisław Firlej zadebiutował w Sankt Petersburgu, wykonując z orkiestrą Konserwatorium Koncert wiolonczelowy B-dur Luigiego Boccheriniego po uzyskaniu I nagrody za najlepsze wykonanie tego utworu na konkursie ogłoszonym przez uczelnię. Otrzymał V nagrodę na Międzynarodowym Konkursie „Gaudeamus” w Rotterdamie w kategorii duetu z pianistką Anną Wesołowską-Firlej. Duet ten koncertował w Hiszpanii, Francji, Niemczech, Holandii, a także na wielu znanych festiwalach muzycznych w kraju i za granicą, m.in. na Festiwalu im. George Sand w Nohant.
W latach 1976-1984 Stanisław Firlej był koncertmistrzem i solistą Orkiestry Kameralnej Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Karola Teutscha. Z zespołem tym koncertował w wielu krajach świata, w tym w Japonii, Australii, Nowej Zelandii, Ameryce Północnej i Południowej, wykonując koncerty Josepha Haydna i Luigiego Boccheriniego.
Dokonał wielu nagrań płytowych muzyki wiolonczelowej, są to m.in.: Sonata „Arpeggione” Franza Schuberta z pianistą Paulem Badurą-Skodą, utwory kameralne na wiolonczelę i fortepian Fryderyka Chopina oraz miniatury wiolonczelowe z pianistką Anną Wesołowską-Firlej, a także wszystkie tria fortepianowe Franza Schuberta z Rubinstein Trio.
Co roku prowadzi klasę wiolonczeli na Międzynarodowych Mistrzowskich Kursach Muzycznych w Łańcucie i Szamotułach, a także jest pedagogiem Zimowej Akademii Muzycznej w Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach.
Stanisław Firlej jest także założycielem łódzkiej orkiestry kameralnej Polish Camerata, z którą w latach 1985-1995 odbył wiele tournée koncertowych m.in. w Hiszpanii, Francji i Holandii. Artysta jest profesorem zwyczajnym i prowadzi klasę wiolonczeli w Akademii Muzycznej w Łodzi. W roku 2015 uczelnia ta przyznała mu zaszczytny tytuł doktora honoris causa. Przez wiele lat był również zatrudniony w Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Do jego wybitnych wychowanków należą: Agata Jarecka, Dominik Połoński, Robert Fender, Agnieszka Kołodziej, Krzysztof Karpeta, Marek Szpakiewicz oraz Tomasz Daroch.
Stanisław Firlej jest członkiem Łódzkiego Towarzystwa Naukowego. Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi oraz srebrną odznaką Gloria Artis.

Urodzony w Krakowie w 1956 roku. Naukę gry na wiolonczeli rozpoczął w wieku 7 lat. Ukończył z wyróżnieniem Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną (obecnie Akademię Muzyczną) w Krakowie, a następnie kontynuował studia w Yale University. W 2012 ukończył studia podyplomowe MBA Zarządzanie Szkołą Wyższą na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Był laureatem szeregu konkursów wiolonczelowych i kameralnych, zarówno krajowych, jak i międzynarodowych – w Evian, Florencji, Poznaniu, Łodzi.
Jako solista i kameralista koncertował m.in.: we Francji, Niemczech, Włoszech, Szwajcarii, Jugosławii, USA, Brazylii, Japonii, Libanie, Wietnamie i na Malcie.
W latach 1979-1981 był I wiolonczelistą orkiestry kameralnej „Capella Cracoviensis”. Od 1981 do 1989 roku piastował funkcję koncertmistrza Orkiestry PRiTV w Krakowie, a w latach 1989-2012 był koncertmistrzem Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach.
W 1992 roku założył Zespół Wiolonczel „CANTABILE”, którego jest kierownikiem artystycznym. Od 1997 roku jest także kierownikiem artystycznym Zespołu Kameralnego „Primo Allegro”.
Jest związany z Akademią Muzyczną w Krakowie od 1981 roku, pełniąc obecnie funkcję Kierownika Katedry Wiolonczeli i Kontrabasu. Prowadzi kursy mistrzowskie w kraju i zagranicą, a także zasiada w jury krajowych i międzynarodowych konkursów wiolonczelowych i kameralnych. Jest profesorem wizytującym w Central Conservatory of Music w Pekinie.
W latach 2008-2012 pełnił funkcję Prorektora ds. Współpracy Międzynarodowej, a w latach 2012-2016 był Rektorem Akademii Muzycznej w Krakowie. W czasie swej kadencji rektorskiej był Wiceprezydentem ABAM – the Association of Baltic Academies of Music. Od 2016 roku jest członkiem Rady AEC – Association Européenne des Conservatoires, Académies de Musiques et Musikhochschulen.

Urodzony w Bydgoszczy, naukę gry na wiolonczeli rozpoczął w wieku 7 lat. Państwowe Liceum Muzyczne im. Artura Rubinsteina w Bydgoszczy ukończył z wyróżnieniem w klasie prof. Agaty Jareckiej. W 1999 roku ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu w klasie prof. Stanisława Pokorskiego. Po studiach kontynuował naukę u prof. Kazimierza Michalika w Warszawie. Swoje umiejętności doskonalił również na kursach u Romana Jabłońskiego, Zary Nelsovej, Wiktorii Yagling. W latach 2003-2005 studiował na Universität der Künste w Berlinie w klasie wiolonczeli barokowej Markusa Möllenbecka i Phoebe Carrai. Swoje umiejętności w zakresie wykonawstwa muzyki dawnej doskonalił na kursach mistrzowskich Bach–Händel Akademie w Karlsruhe u Phoebe Carrai oraz u Jaapa Ter Lindena. Od 1999 roku prowadzi klasę wiolonczeli w Akademii Muzycznej w Poznaniu. W roku 2012 uzyskał tytuł doktora sztuki na podstawie pracy poświęconej twórczości kameralnej Fryderyka Chopina i Xavera Scharwenki, a w 2019 decyzją Rady Wydziału Akademii Muzycznej w Poznaniu uzyskał tytuł doktora habilitowanego.
Tomasz Lisiecki należy do grona wiolonczelistów, którzy łączą praktykę wykonawczą w zakresie repertuaru muzyki romantycznej, współczesnej oraz muzyki dawnej. Koncertuje z licznymi zespołami i orkiestrami w Polsce i zagranicą (Niemcy, Francja, Hiszpania, Japonia, Chiny, Indonezja), jako solista i kameralista grał m.in.: z orkiestrami Filharmonii Poznańskiej, Opery Poznańskiej, Filharmonii Zielonogórskiej, Akademii Muzycznej w Poznaniu, z Arte dei Suonatori, Capelą Cracoviensis, Warszawską Operą Kameralną oraz z Capelą Viridimontana.
Tomasz Lisiecki równolegle do pracy artystycznej i koncertowej prowadzi także szeroką działalność pedagogiczną. Jego uczniowie i studenci są laureatami licznych międzynarodowych i ogólnopolskich konkursów wiolonczelowych. Jest zapraszany do udziału w pracach jury ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów wiolonczelowych i kameralnych, m.in. Międzynarodowego Konkursu Wiolonczelowego im. Kazimierza Wiłkomirskiego w Poznaniu, Międzynarodowego Konkursu Wiolonczelowego Fundacji Pro Cello, Forum Młodych Wiolonczelistów w Gdańsku, Ogólnopolskiego Konkursu Wiolonczelowego w Krakowie, Makroregionalnych Przesłuchań CEA. Od 2014 roku jest konsultantem i ekspertem Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci. Prowadzi klasy mistrzowskie m.in. w Europejskim Centrum im. Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach, podczas Mistrzowskich Kursów Wiolonczelowych w Szamotułach, Międzynarodowego Kursu Muzycznego im. Witolda Friemanna w Koninie, a w poprzednich latach także w ramach Letniej Akademii Muzycznej w Żaganiu oraz Mistrzowskiego Kursu Wiolonczelowego w Madrycie. Rokrocznie jest zapraszany do prowadzenia lekcji mistrzowskich w kilkunastu szkołach muzycznych w całej Polsce. W 2006 i 2010 roku został wyróżniony za pracę pedagogiczną Nagrodą Prezydenta Miasta Poznania, a w 2018 roku został uhonorowany Medalem Komisji Edukacji Narodowej za szczególne zasługi dla oświaty i wychowania. Od piętnastu lat wraz z pianistą Pawłem Mazurem organizuje Mistrzowskie Kursy Wiolonczelowe oraz Międzynarodowy Festiwal Muzyki Kameralnej im. Philippa i Xavera Scharwenki w Szamotułach. Tomasz Lisiecki jest również prezesem założonej w 2007 roku Fundacji Pro Cello, wspierającej młodych polskich wiolonczelistów.

Polski wiolonczelista, solista i kameralista. Wykonuje muzykę od renesansu po dzieła najnowsze, improwizuje, aranżuje i komponuje. Jest zapraszany do udziału w prestiżowych festiwalach muzycznych – BBC Proms w Londynie, Progetto Martha Argerich w Lugano oraz Chopin i Jego Europa w Warszawie.
Wystąpił jako solista na estradach wielu renomowanych sal, m.in. Carnegie Hall w Nowym Jorku, Cadogan Hall w Londynie i Rudolfinum w Pradze. Wielokrotnie partnerowały mu znakomite zespoły – m.in. Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej w Warszawie, Orkiestra Kameralna Unii Europejskiej, Orkiestra Sinfonia Varsovia i City of London Sinfonia, a także wybitni dyrygenci – Andrzej Boreyko, Antoni Wit i Andres Mustonen. Ważną rolę w jego życiu artystycznym odgrywa współpraca z inspirującymi muzykami, m.in. z Nelsonem Goernerem, Gérardem Caussé, Krzysztofem Jabłońskim i Krzysztofem Jakowiczem. W ramach festiwalu Chamber Music Connects the World miał przywilej koncertować wspólnie z Gidonem Kremerem i Jurijem Baszmietem. W sezonie artystycznym 2016/17 był artystą rezydentem Filharmonii Narodowej w Warszawie.
Był wielokrotnie nagradzany na międzynarodowych konkursach i festiwalach muzycznych. W 2007 roku został laureatem I nagrody, Grand Prix oraz 9 innych nagród w VI Międzynarodowym Konkursie Wiolonczelowym im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie. W 2008 roku reprezentował Polskie Radio w Bratysławie na Międzynarodowym Forum Młodych Wykonawców organizowanym przez Europejską Unię Radiową (EBU), zwyciężając i zdobywając tytuł New Talent 2008. W 2009 roku otrzymał nagrodę Gwarancja Kultury przyznaną przez TVP Kultura.
W czerwcu 2009 roku ukazała się debiutancka płyta Marcina Zdunika zrealizowana z udziałem Orkiestry Kameralnej Wratislavia, pod kierownictwem Jana Staniendy, zawierająca m.in. nagrania dwóch koncertów wiolonczelowych Josepha Haydna. Za płytę tę otrzymał nagrodę Fryderyk 2010. Zdunik na płyty nagrał także komplet utworów na wiolonczelę i fortepian Roberta Schumanna (z pianistką Aleksandrą Świgut; NIFC 2014), Fantazję na wiolonczelę i orkiestrę Mieczysława Weinberga (z Orkiestrą Sinfonia Varsovia pod dyrekcją Andresa Mustonena; TWON 2015) oraz szereg kompozycji kameralnych. Najnowszy dwupłytowy album Marcina Zdunika Bach Stories został nagrany przy współudziale pianisty Aleksandra Dębicza i wydany nakładem firmy Warner Classics. Artysta dokonał również wielu nagrań dla Polskiego Radia i Telewizji oraz dla Radia Słowackiego.
Marcin Zdunik kształcił się pod kierunkiem wybitnych muzyków – Andrzeja Bauera i Juliusa Bergera, zaś wiedzę muzykologiczną zgłębiał, studiując na Uniwersytecie Warszawskim. Obecnie prowadzi klasę wiolonczeli w Akademii Muzycznej w Gdańsku oraz w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Posiada tytuł doktora habilitowanego sztuk muzycznych.

Jest absolwentem wrocławskiej Akademii Muzycznej, w której z wyróżnieniem ukończył studia kompozytorskie pod kierunkiem Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil (1990) oraz dyrygenckie pod kierunkiem Marka Pijarowskiego (1992).
Od roku 2001 jest dyrektorem Filharmonii Świętokrzyskiej w Kielcach i festiwali: Świętokrzyskie Dni Muzyki, Lato w Filharmonii, Festiwal Filmu i Muzyki. W 2012 zainaugurował działalność kieleckich filharmoników w nowej siedzibie, której budową był pochłonięty przez dekadę.
W latach dziewięćdziesiątych był asystentem dyrygenta we wrocławskiej Operze, a także współpracował jako stały gościnny dyrygent z Orkiestrą Capella Bydgostiensis. Następnie przebywał na stypendium dyrygenckim im. Artura Rodzińskiego w The Cleveland Symphony Orchestra. W tym okresie pracował w Redakcji Muzycznej Polskiego Radia we Wrocławiu, był pełnomocnikiem Ministra Kultury i Sztuki do spraw muzyki, a następnie kierował Redakcją Muzyki Współczesnej Programu II Polskiego Radia. W 1999 sprawował kierownictwo artystyczne Dni Grażyny Bacewicz – festiwalu PR i TVP. W latach 2000-2007 był prezesem, a do roku 2010 – wiceprezesem zarządu Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej (ISCM), w którym kierował także Konkursem Muzyki XX i XXI Wieku dla Młodych Wykonawców. Udziela się jako juror konkursów wykonawczych i członek komisji programowych festiwali (m.in. Światowych Dni Muzyki Wrocław 2014, a od 2013 Międzynarodowego Konkursu Dyrygentów w Bukareszcie). Jest autorem książki Muzyka polska XX wieku wydanej przez PWM (2000). Przez kilkanaście lat prowadził działalność dydaktyczną na Uniwersytecie Jana Kochanowskiego w Kielcach, a od roku 2016 jest adiunktem w Akademii Muzycznej w Łodzi. Był członkiem Rady do spraw Instytucji Artystycznych pierwszej kadencji Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Od 2012 jest wiceprzewodniczącym Zrzeszenia Filharmonii Polskich. Od 2019 jest członkiem Rady Uczelni Akademii Muzycznej we Wrocławiu.
Dokonał wielu prawykonań i nagrań radiowych oraz filmowych. Jego nagrania kompozycji 3 dla 13 Pawła Mykietyna oraz Concerto á rebours Tadeusza Wieleckiego zwyciężyły na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu (1995 i 1999), a płyta z nagraniem utworu 3 dla 13 w roku 2009 otrzymała nagrody Fryderyk w dwóch kategoriach: Album Roku Muzyka Współczesna oraz Najwybitniejsze Nagranie Muzyki Polskiej. Z Orkiestrą Filharmonii Świętokrzyskiej nagrał m.in. cykl czterech płyt Album Polski, płytę We Are From Here z muzyką Włodka Pawlika oraz płytę Muzyka na otwarcie z utworami zamówionymi u polskich kompozytorów na pierwszy koncert w nowej siedzibie Filharmonii Świętokrzyskiej.
W latach 2007-2011 poprowadził prapremiery pięciu baletów współczesnych wyprodukowanych przez Filharmonię Świętokrzyską i Kielecki Teatr Tańca, w tym: Zdarzyło się w Jeruzalem Krzesimira Dębskiego i Pinokio Mieczysława Weinberga (premiera polska). Od roku 2013 we współpracy Filharmonii Świętokrzyskiej z UMFC w Warszawie prowadzi doroczne spektakle w cyklu „Opera w Filharmonii”.
Na swym koncie ma koncerty na wielu renomowanych festiwalach i konkursach w Europie, Azji i obu Amerykach. Jest także kompozytorem muzyki symfonicznej, kameralnej, chóralnej i elektronicznej. Jego utwory, poza Polską, wykonywane były w wielu krajach Europy i w Ameryce Północnej.
Otrzymał brązowy medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, a za propagowanie polskiej muzyki współczesnej – nagrodę Stowarzyszenia Autorów ZAIKS.

Wokalistka, doktor sztuk muzycznych. Absolwentka Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi (dyplom w klasie prof. Beaty Zawadzkiej-Kłos) oraz Akademii im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu (Mistrzowskie Studia Podyplomowe w klasie prof. Christiana Elssnera).
Od lat intensywnie koncertuje, poruszając się w różnorodnym repertuarze od klasyki po piosenkę aktorską i jazz.
Ostatnie jej lata wypełniły koncerty z orkiestrami filharmonicznymi w całej Polsce z projektami: POŁOŃSKA śpiewa OSIECKĄ, MŁYNARSKI SYMFONICZNIE, NIE JESTEŚ SAMA – KRAJEWSKI SYMFONICZNIE, które współtworzy z Leszkiem Kołodziejskim, akordeonistą i aranżerem, pedagogiem łódzkiej Akademii Muzycznej.
Współdzieli scenę ze Zbigniewem Zamachowskim, Janem Emilem Młynarskim, Wojciechem Myrczkiem, a także z Mieczysławem Szcześniakiem. Zespół Połońskiej, z którym koncertuje we wszystkich możliwych odsłonach od bandowej, poprzez kameralną, aż do symfonicznej, to znakomici polscy muzycy: Michał Kobojek, Michał Grott, Radosław Bolewski, Leszek Kołodziejski i Vadim Radishevskiy.
Wśród wielu muzyków, z którymi spotkała się na swojej zawodowej drodze, wymienić należy choćby: Piotra Hertla, Krzysztofa Jaszczaka, Jana Adamkiewicza, Piotra Pietrzaka, Martę Sobczak, Jacka Delonga, Witolda Janiaka, Bartosza Stępnia, Macieja Tubisa, Aleksandrę Nawe, Hannę Holeksę, Sylwię Michalik, Annę Liszewską, a także Adama Klocka, Rafała Kłoczko, Jerzego Koska, Tomasza Gołębiewskiego czy Andrzeja Adamiaka z zespołu Rezerwat.
Na ścieżce dydaktycznej współpracowała z Akademią Muzyczną w Łodzi, Szkołą Aktorską przy Teatrze Śląskim w Katowicach i z Wydziałem Aktorskim PWSFTviT w Łodzi.
Połońska jest także trenerem wokalnym, współpracuje z teatrami, przygotowując aktorów do spektakli i partii śpiewanych, m.in. w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi, Teatrze Nowym im. Kazimierza Dejmka, Teatrze Lalek Arlekin. Szczególne były dla niej spotkania z Oleną Leonenko-Głowacką, Tymonem Tymańskim, Łukaszem Damrychem, a także niezwykłe spotkanie z Mariuszem Grzegorzkiem przy tryptyku składającym się z dwóch spektakli dyplomowych studentów wydziału aktorskiego PWSFTviT (POMYSŁOWE MEBELKI Z GĄBKI oraz NIE JEDZ TEGO, TO JEST NA ŚWIĘTA) i finalnego spektaklu w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi (DZIECI WIDZĄ DUCHY).
9 maja 2019 roku na polskim rynku fonograficznym ukazała się płyta PEJZAŻ BEZ CIEBIE wydana przez wytwórnię DUX, na której Izie Połońskiej towarzyszą Leszek Kołodziejski i znakomici wiolonczeliści z Polish Cello Quartet: Tomasz Daroch, Adam Krzeszowiec, Wojciech Fudala i Krzysztof Karpeta. W listopadzie 2020 roku na rynku muzycznym pojawił się zapis LP z tym samym materiałem, będący jednocześnie pierwszą tego typu realizacją w historii firmy DUX.
Największą inspiracją artystyczną dla artystki pozostaje niezmiennie jej mąż Dominik Połoński, wybitny polski wiolonczelista, którego hasło „WYOBRAŹNIA TWORZY RZECZYWISTOŚĆ” nieprzerwanie kształtuje jej życie artystyczne i prywatne.

Wiolonczelistka, urodzona w Bydgoszczy. Absolwentka Akademii Muzycznej w Łodzi, w klasie wiolonczeli prof. Stanisława Firleja (1989). Podczas studiów (1985-1988) była członkiem łódzkiej orkiestry kameralnej „Pro Musica” pod dyrekcją Zbigniewa Friemana. W 1988 roku otrzymała roczne stypendium Ministra Kultury i Sztuki. Jest laureatką Ogólnopolskich Przesłuchań Wiolonczelowych dla uczniów szkół muzycznych II st. w Elblągu (1984), zwyciężyła w Ogólnopolskim Konkursie Muzyki Kameralnej w Łodzi, w kategorii trio fortepianowe (1989), uczestniczyła w Międzynarodowym Konkursie ARD w Monachium, w kategorii duet wiolonczela-fortepian (1996). W latach 1983-1988 brała udział w Międzynarodowych Kursach Muzycznych w Łańcucie pod kierunkiem prof. prof.: M. Sadlo (Praga), I. Monigettiego (Moskwa), K. Michalika (Warszawa), S. Firleja (Łódź), a w 1988 roku w Międzynarodowym Festiwalu Młodzieżowym w Bayreuth, w klasie kameralnej prof. U. Wiesl (Izrael).
Jako solistka, kameralistka i członek orkiestr koncertowała w Polsce i za granicą. W latach 1990-1993 była koncertmistrzem Polskiej Filharmonii Kameralnej pod dyrekcją Wojciecha Rajskiego w Sopocie, z którą odbyła liczne tournée koncertowe, m.in.: w Niemczech, Austrii, Holandii, Francji, Hiszpanii, Chinach. W sezonie artystycznym 2000/2001 była solistką orkiestry Opery NOVA w Bydgoszczy. Z zespołem tym uczestniczyła w tournée w Holandii i Niemczech, grając m.in. partie solowe w operach Nabucco i Traviacie Verdiego. W 1999 roku wspólnie z Krystyną Prystasz-Przybył (skrzypaczką) oraz Mirosławem Przybyłem (altowiolistą) założyła kwartet smyczkowy „ARTE CON BRIO”, obecnie działający jako „Bydgoscy soliści ARTE CON BRIO”, z którym wykonała ponad 300 koncertów.
Obecnie współpracuje jako kameralistka także z wybitnymi pianistami: A. Lichoś, C. Saneckim, A. Nawe, M. Swatowską, A. Przybylską, M. Jarecką. W swoim repertuarze posiada wiele dzieł solowych i kameralnych od baroku po muzykę współczesną. Współpracowała z kompozytorami łódzkimi: B. K. Przybylskim, J. Bauerem, K. Grzeszczakiem.
Od 1991 r. jest nauczycielem w Państwowym Zespole Szkół Muzycznych im. A. Rubinsteina w Bydgoszczy, gdzie do roku 2008 pełni funkcję kierownika sekcji wiolonczeli, kontrabasu i gitary. W latach 1994-97 prowadziła również klasę wiolonczeli w Państwowej Szkole Muzycznej I i II st. w Inowrocławiu. Jako pedagog prowadzi lekcje otwarte dla uczniów oraz wykłady metodyczne dla nauczycieli w szkołach muzycznych I i II st. w całej Polsce, m.in.: w Łodzi, Toruniu, Białymstoku, Suwałkach, Kędzierzynie-Koźlu, Elblągu. Zasiada w jury konkursów i przesłuchań dla uczniów szkół muzycznych I i II st. Była wykładowcą na mistrzowskich kursach muzycznych, m.in.: na Międzynarodowych Mistrzowskich Kursach Muzycznych im. Z. Brzewskiego w Łańcucie, Kursie Muzycznym w Sokolnikach, Letniej Akademii Muzycznej w Żaganiu, Międzynarodowych Kursów Muzycznych w Bałoszycach oraz prowadziła klasę wiolonczeli w ramach Suwalskiej Letniej Akademii Pogranicza w Dowspudzie i Kolonie Muzyczne „Wakacje z nutkami” w Pasymiu koło Olsztyna.
Zajmuje się też pracą naukową i twórczą. W 2004 roku, w Zeszycie Naukowym wydanym przez AM w Łodzi, ukazała się jej praca pt. „Sonaty na fortepian i wiolonczelę L. van Beethovena w kontekście przemian stylu kompozytora”. Ponadto jest autorką artykułów zamieszczonych w czasopiśmie „Konteksty kształcenia muzycznego”: „Executio anima compositionis parę słów o wiolonczeliście Stanisławie Firleju”, „Przygotowanie utworu muzycznego do publicznej prezentacji z perspektywy wykonawcy i pedagoga”. Od 2018 roku jej wielką pasją stało się komponowanie muzyki. Najbardziej znane kompozycje to: Trzy Impresje na wiolonczelę solo do wierszy Wiesława Trzeciakowskiego z cyklu Wyrywanie się, No stress na kwartet smyczkowy (także w wersji na 4 altówki), Polish Folk Dance na 3 flety, Hora Balkaria na klarnet i altówkę (także w wersji na skrzypce i wiolonczelę lub altówkę), Hymn do św. Ducha na kwartet smyczkowy, Lamento na wiolonczelę solo, Nostalgia na altówkę solo, Preludium na wiolonczelę i fortepian oraz utwory dla dzieci, m. in. Wiolonczelowe wierszowanki.
Była pomysłodawcą i organizatorem Konfrontacji Wiolonczelowych organizowanych w Państwowym Zespole Szkół Muzycznych im. A. Rubinsteina w Bydgoszczy. W latach 2014-2016 była koordynatorem i kierownikiem projektu: Promowanie różnorodności kulturowej i artystycznej poprzez nawiązanie współpracy Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi z Orkiestrą Kameralną Telemark, w ramach programu: Promowanie różnorodności kulturowej i artystycznej w ramach europejskiego dziedzictwa kulturowego w ramach funduszy norweskich.
Za swoją działalność została uhonorowana nagrodami i listami gratulacyjnymi, otrzymała m.in.: nagrodę I st. Rektora AM (2020), nagrodę II st. Rektora AM w Łodzi (1996), Nagrody Fundacji VIVA MUSICA w Bydgoszczy (2001, 2003), Brązowy Krzyż Zasługi (2005) oraz Medal Komisji Edukacji Narodowej (2017).
Od 1994 roku pracuje w Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi, gdzie prowadzi klasę wiolonczeli, zajęcia z literatury specjalistycznej, metodyki. W latach 2008-2012 była dziekanem Wydziału Instrumentalnego, a w latach 2012-2016 – prorektorem ds. nauki i rozwoju łódzkiej Uczelni. W 2014 roku otrzymała tytuł profesora sztuki. Od 1 września 2020 roku pełni funkcję prorektora ds. nauki i dydaktyki AM w Łodzi na kadencję 2020-2024.