STRESZCZENIE LIBRETTA

Otto Nicolai – Wesołe kumoszki z Windsoru | Die lustigen Weiber von Windsor
opera w trzech aktach

Libretto – Hermann Mosenthal na podstawie komedii Williama Shakespeare’a.
Akcja rozgrywa się w Windsorze w początkach panowania króla Henryka V (1413-32).

Akt I
Dwie zaprzyjaźnione sąsiadki – mężatki pani Fluth i pani Reich – otrzymują takie same listy miłosne. Ich autorem jest rubaszny były żołnierz – hulaka Falstaff. Wesołe kumoszki planują zemstę na bezczelnym adoratorze. Ustalają, że pani Fluth zaprosi go na rzekomą schadzkę, którą przerwie nagle Pani Reich, donosząc, iż zazdrosny mąż pani Fluth nadciąga właśnie do domu w otoczeniu towarzyszy – świadków potencjalnej zdrady jego małżonki. Obie panie „znajdują ratunek” dla wystraszonego Falstaffa. Ukrywają flirciarza w koszu z brudną bielizną i każą służącym wynieść go w chwili, gdy rozwścieczony pan Fluth wpada do domu. Po cichu nakazują im wyrzucić niedoszłego kochanka do potoku, co ma być karą za jego zuchwałość.

Akt II
W gospodzie Sir John Falstaff suszy ubranie, w trunkach topiąc smutki. Do gospody przybywa pan Fluth. Jest w przebraniu, przedstawiając się Falstaffowi innym nazwiskiem. Udaje, iż jest zakochany w pewnej mężatce, niejakiej pani Fluth, i szuka rady Falstaffa – „wysokiej klasy specjalisty od niewieścich serc”, jak ją posiąść. Wpada w szał, dowiadując się, że ten już ją zdobył i chętnie udzieli wskazówek, jak tego dokonać. Wychodzi na jaw ucieczka Falstaffa w bieliźnianym koszu. Pan Fluth nie ujawniając, kim jest naprawdę, knuje intrygę, udając przyjaźń, aby zastawić w domu pułapkę na niewierną żonę i jej kochanka.
W tym samym czasie, w ogrodzie państwa Reichów, kandydaci do ręki ich córki Anny – szlachcic Spärlich i doktor Cajus – są świadkami jej schadzki z ukochanym Fentonem.
Tymczasem Falstaff przybywa ponownie do pani Fluth, a pani Reich „ponownie przerażona” ostrzega, że zazdrosny pan Fluth właśnie nadciąga. Jedyny ratunek intrygantki widzą w przebraniu go za „nielubianą babę” z Brentford.
Scena kończy się potępieniem tyraństwa zazdrosnego męża pani Fluth.

Akt III
Kumoszki wreszcie wyjawiają całą intrygę swoim mężom. Wspólnie postanawiają po raz ostatni zabawić się kosztem tchórzliwego flirciarza. Panie wzywają Falstaffa na nocną schadzkę w windsorskim parku. Na tę samą godzinę, w tajemnicy, umawiają przyjaciół. Ci – przebrani za leśne duchy i elfy – mają nastraszyć „rycerza” i dać Falstaffowi odpowiednią nauczkę. W całym tym zamieszaniu pan i pani Reich chcą umożliwić adoratorom potajemne poślubienie ich córki Anny; jednak każde z nich ma kogoś innego na myśli. Pan Reich informuje więc swojego faworyta Spärlicha, że w nocy pozna Annę po szacie zielonej. Pani Reich przekazuje doktorowi Cajusowi, że córka przywdzieje czerwień. O północy Falstaff przybywa na schadzkę, a rzekome „duchy” dopadają go i dają mu nauczkę. W tym czasie Anna i Fenton, którego ukochana uprzedziła, że będzie ubrana na biało, biorą wymarzony ślub. Gdy po komicznych nieporozumieniach sytuacja ostatecznie się wyjaśnia, rodzice Anny udzielają błogosławieństwa młodej parze. Przebaczanie otrzymuje także Falstaff.