Spotkanie z Haliną Romanowską
wybitną śpiewaczką i i profesorem łódzkiej Uczelni

Gość specjalny: Jerzy Jadczak
wieloletni solista Opery Łódzkiej i Teatru Wielkiego w Łodzi

Wystąpią: Dariusz Stachura oraz inni absolwenci z klasy prof. Haliny Romanowskiej


Halina Romanowska – wybitna polska śpiewaczka operowa (sopran). W latach 1958–1980 czołowa artystka Opery Łódzkiej a później Teatru Wielkiego w Łodzi. Pochodzi z rodziny o pokoleniowych tradycjach muzycznych. Jej ojciec był organistą i chórmistrzem, zaś matka śpiewała w chórze parafialnym. W tym samych chórze występowała także Halina Romanowska jeszcze jako nastoletnia dziewczyna. Po II wojnie światowej Halina Romanowska trafiła do Łodzi, gdzie przypadkowo usłyszała jej głos prof. Olga Olgina, w klasie której Halina Romanowska doskonaliła później swój warsztat wokalny. Będąc na pierwszym roku studiów wokalnych w łódzkiej PWSM w roku 1958 zadebiutowała w zespole Opery Łódzkiej tytułową partią Halki w operze Stanisława Moniuszki w głośnej realizacji Kazimierza Dejmka. Do 1980 roku wykonała na łódzkiej scenie około 40 pierwszoplanowych ról przeznaczonych dla sopranu dramatycznego. Do najważniejszych jej kreacji oprócz wspomnianej Halki należą m.in.: Liza w Damie Pikowej P. Czajkowskiego, Minnie w Dziewczynie z Zachodu G. Pucciniego, tytułowa postać w operze Madama Butterfly G. Pucciniego, Elza w Lohengrinie R. Wagnera, tytułowa Aida w operze G. Verdiego, Jarosławna w Kniaziu Igorze A. Borodina, Agata w Wolnym strzelcu K. M. Webera, Saffi w Baronie cygańskim J. Straussa i wiele innych. Wraz z zespołem teatru a także na indywidualne zaproszenia brała także udział w licznych występach zagranicznych, m.in. w Niemczech, Grecji, Finlandii, Jugosławii, Bułgarii oraz w Związku Radzieckim. Przez kilka lat śpiewała m.in. partię Halki i Aidy nie posiadając w teatrze zmienniczki. W latach 1978–2000 Halina Romanowska była także cenionym pedagogiem łódzkiej uczelni. W roku 1995 uchwałą Rady Wydziału Wykonawstwa Instrumentalnego i Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej w Łodzi zatwierdzoną przez RWSA Halina Romanowska została zatrudniona na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Klasę prof. Haliny Romanowskiej opuściło około dwudziestu absolwentów, z których większość kontynuowało karierę artystyczną tak w kraju jak i poza jego granicami. Za swoje zasługi otrzymała liczne nagrody i wyróżnienia resortowe i państwowe, m.in.: Honorową Odznakę Miasta Łodzi, Złoty Krzyż Zasługi oraz Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.

Jerzy Jadczak – wybitny polski śpiewak operowy (baryton). Uczeń legendarnej Ady Sari, doskonalił swoje umiejętności wokalne u Gino Becchiego we Włoszech. Jeszcze podczas kontynuowania nauki rozpoczął pracę zawodową w zespole warszawskiej operetki oraz dając recital wokalny w Filharmonii Narodowej w cyklu prezentacji młodych talentów. W 1963 roku związał się na stałe z Operą Łódzką a następnie Teatrem Wielkim w Łodzi śpiewając na premierze Verbum nobile Stanisława Moniuszki (partia Stanisława) oraz w inscenizowanej realizacji Carminy burana C. Orffa. Na otwarcie gmachu Teatru Wielkiego w 1967 roku Jerzy Jadczak brał udział w trzech z czterech przygotowywanych na tę okoliczność premier – w Halce St. Moniuszki (Janusz), Carmen G. Bizeta (Escamillo) oraz w Strasznym dworze St. Moniuszki, gdzie Jerzy Jadczak kreował partię Miecznika, która to partia miała stać się niemal jego symbolicznym wizerunkiem artystycznym. W roli tej odniósł m.in. niezwykły sukces śpiewając ją na 40-lecie Opery Łódzkiej. Jerzy Jadczak ma w swoim dorobku artystycznym blisko pięćdziesiąt pierwszoplanowych partii barytonowych zarówno przeznaczonych na głos liryczny jak i dramatyczny. Do najważniejszych (poza wymienionymi) należą m.in.: Jelecki w Damie Pikowej P. Czajkowskiego, Sharpless w Madamie Butterfly G. Pucciniego, tytułowy Kniaź Igor w operze A. Borodina, Tonio w Pajacach R. Leoncavallo, Figaro w Cyruliku sewilskim G. Rossiniego, oraz wiele partii verdiowskich, wśród których należy wymienić tytułowego Rigoletta, Amonastra w Aidzie, markiza Pozę w Don Carlosie, Renata w Balu maskowym, Germonta w Traviacie, Jagona w Otellu i wiele innych. Śpiewał m.in. we Włoszech, Niemczech, Belgii, Holandii, Grecji, Bułgarii, w Związku Radzieckim i w Austrii. Występował z tej klasy śpiewakami jak Fiorenza Cosotto, Maria Chiara czy Mariella Devia. Brał także udział we wszystkich tournee zagranicznych Teatru Wielkiego. Współpracował ze wszystkimi filharmoniami w Polsce a także z Operą Narodową w Warszawie. Brał udział w większości festiwali muzycznych w kraju. W 1992 roku wyjechał do Austrii, gdzie pozostawał na kontraktach w operach w Linzu, Grazu oraz w Klagenfurcie, zawsze jednak podkreślając, że czuje się solistą Teatru Wielkiego w Łodzi i pozostaje w ciągłej gotowości dla tego teatru. Za swoje dokonania otrzymał m.in. Złoty Krzyż Zasługi oraz Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.