W jednym z wywiadów Wojciech Sadley stwierdził, iż malując na jedwabiu, słyszy dźwięk. Jak później wyjaśniał: dochodzenie do dźwięku wymaga czasu, jest rezultatem rozległych doświadczeń malarskich. Dla Sadleya, od lat starającego się przedstawić symboliczną „sferę człowieka”, malowanie na jedwabiu jest jednym z podejmowanych ćwiczeń z materią, a sama czynność czymś „z pogranicza magii i racjonalności”. Jest to malarstwo, w którym artysta posługuje się odmienną techniką, mającą swoje reguły i swoją specyfikę – wymaga szybkiego „przyłożenia”, a to zmienia koncepcję, typową choćby dla olei czy akryli. Mokry, rozpięty na stole jedwab założony farbami ujawnia gamę barwną dopiero po wyschnięciu i utrwaleniu. Kolor trzeba wcześniej „zapisać” w pamięci.

Wojciech Sadley (ur. 1932), absolwent warszawskiej ASP, jej wieloletni profesor, to artysta wszechstronny i wybitny, ceniący niekonwencjonalne podejście do sztuki oraz odważne eksperymenty. Uprawiał malarstwo monumentalne i sztalugowe, zajmował się ceramiką i witrażem; tworzy rysunki, kolaże, unikatowe tkaniny przestrzenne; lubi analizować sztukę, pisuje. Brał udział w kilkuset wystawach na pięciu kontynentach.

Jest współtwórcą słynnej „polskiej szkoły tkaniny”, opromienionej sukcesami na całym świecie. Miękkie materie nie mają przed nim tajemnic, a spotkanie artysty z tekstylnym medium zaczęło się od… jedwabiu. Pierwszą pracę namalował w 1954 roku, na Konkurs Olimpijski. Przez lata 50. XX wieku współpracował ze „stojącym jedwabiem” Milanówkiem. Co ciekawe, pierwsze wybory edukacyjne przyszłego twórcy wyjątkowych dzieł plastycznych łączą go z muzyką – naukę artystyczną rozpoczął w lubelskim konserwatorium muzycznym w klasie fortepianu i kompozycji.

Prezentowane w łódzkiej Akademii Muzycznej prace: „Veraicon”, „Bez tytułu” czy „Gorejący krzew” pochodzą z uznanych warsztatów milanowskich, zapoczątkowanych w 1991 roku. Wykonane wówczas obrazy na jedwabiu mają za sobą bogatą historię wystawienniczą – pokazywane były z powodzeniem w Polsce, Francji, Anglii, Niemczech, Hiszpanii, Szwecji, Czechach, Słowacji, Bułgarii, Rosji, a nawet w Egipcie. Towarzyszyły programowi Drogi jedwabiu, zorganizowanemu przez UNESCO. W 1995 roku jedwabny „Całun” przyniósł Wojciechowi Sadleyowi Srebrny Medal na 8. Międzynarodowym Triennale Tkaniny w Łodzi.