Archiwum wydarzeń – marzec 2019

Jest laureatem wielu prestiżowych międzynarodowych konkursów pianistycznych, takich jak: Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny w Leeds (II nagroda, 1981), Konkurs Królowej Elżbiety (II nagroda, 1983), Ogólnoniemiecki Konkurs Muzyczny w Bonn (II nagroda, 1982), Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny Van Cliburna w Teksasie/USA (nagroda jury, 1989) . Jest także laureatem Nagrody Mendelssohna-Bartholdy’ego w Berlinie z 1980 roku. Na Manza wpłynęły dwie bardzo różne tradycje pianistyczne. Za sprawą czeskiego pianisty Drahomira Tomana zapoznał się z wschodnioeuropejską szkołą gry na fortepianie, pochodzącą od Teodora Leszetyckiego. Z kolei elementy niemieckiej tradycji pianistycznej, kultywowane przez Hugo Steuera i Roberta Teichmüllera poznawał w renomowanym Uniwersytecie Muzycznym w Hanowerze w klasie prof. Karlheinza Kämmerlinga.
Wolfgang Manz jest bardzo ceniony zarówno jako solista (recitale pianistyczne, koncerty z udziałem orkiestry), jak i muzyk kameralny. Jego repertuar obejmuje ponad 50 koncertów fortepianowych z orkiestrą oraz rozbudowany program z muzyką solową i kameralną, obejmujący dzieła od Bacha do muzyki współczesnej. W latach 80-tych występował ze znanymi orkiestrami i dyrygentami, zwłaszcza brytyjskimi, takimi jak: English Chamber Orchestra, Royal Philharmonic Orchestra i BBC Symphony Orchestra (występ na londyńskich „Promsach” 1984 z koncertem fortepianowym Brahmsa).
Manz występował jako solista z Radiową Orkiestrą Symfoniczną w Berlinie, „Radiophilharmonie” w Hanowerze, Orkiestrą Beethovenhalle w Bonn, Orkiestrą Symfoniczną w Düsseldorfie i Monachijską Orkiestrą Kameralną. W ciągu ostatnich 5 lat grał z niemieckimi orkiestrami w Norymberdze, Rostocku, Getyndze, Halle, Baden-Baden i Bielefeld. W 2005 roku w ramach renomowanego Festival d’Eterntern w Luksemburgu wykonywał pierwszy koncert fortepianowy Mendelssohna.
Liczne tournée z recitalami pianistycznymi zaprowadziły go do takich ośrodków kulturalnych, jak Kolonia (Filharmonia), Berlin (Filharmonia), Hamburg (Laeiz-Hall), Monachium (Herkulessaal), Salzburg (Festspielhaus), Frankfurt (Alte Oper), Bruksela (Palais des Beaux-Arts), Londyn (South Bank), Tokio (Suntory Hall), Moskwa (Konserwatorium), Santiago de Chile (Teatr miejski) i Amsterdam (Concertgebouw).
Kilka wydawnictw płytowych z udziałem Wolfganga Manza jest dostępnych na rynku fonograficznym: ARTE NOVA (koncerty fortepianowe Brahmsa), CHANDOS Records (kwintet fortepianowy Dohnanyiego i kwartet smyczkowy Gabrieliego), TELOS Records (utwory fortepianowe i koncerty na fortepian i orkiestrę Brahmsa, recitale solowe z kompozycjami Schumanna, Liszta, Debussy’ego), THOROFON (utwory Schuberta, Liszta, Debussy’ego, Ravela oraz kompozycje Rachmaninowa na 4 ręce i 2 fortepiany) oraz TELOS (IX Symfonia Beethovena w transkrypcji Liszta oraz rosyjska muzyka na 2 fortepiany). W 2011 roku Manz nagrał recital z utworami Liszta dla wydawnictwa TELOS.
Wraz ze swoim rodakiem Rolfem Plaggem – również laureatem Konkursu Królowej Elżbiety w Brukseli, obecnie profesorem Mozarteum w Salzburgu – Wolfgang Manz w 1988 roku założył duet fortepianowy (Duo Reine Elisabeth), który często występuje w Europie, a także w Ameryce Południowej (Chile) i Ameryce Środkowej (Meksyk). Duet dokonał szeregu nagrań dla wydawnictwa TELOS.
Poza karierą jako solista Wolfgang Manz zyskał uznanie jako pedagog. Regularnie prowadzi kursy mistrzowskie w Niemczech, Belgii, Austrii, Włoszech i Korei Południowej. W latach 1994-1998 Manz zajmował stanowisko wykładowcy na Uniwersytecie Muzycznym w Karlsruhe, zastępując prof. Naoyukiego Tanedę. W 2000 roku Manz był profesorem gościnnym na Uniwersytecie Ferris w Jokohamie (Japonia). W tym samym roku został mianowany profesorem zwyczajnym fortepianu na Uniwersytecie Muzycznym w Norymberdze, gdzie był także prorektorem w latach 2015-2017. Od 2011 do 2014 roku Manz był gościnnie profesorem wizytującym w Leeds College of Music w Wielkiej Brytanii.
Wolfgang Manz jest często zapraszany do jury krajowych i międzynarodowych konkursów pianistycznych, zasiadał w jury Ogólnoniemieckiego Konkursu Muzycznego „Deutscher Musikwettbewerb”, Konkursu Pianistycznego Waltera Giesekinga w Saarbrücken (2007), Międzynarodowego Konkursu Młodych Pianistów Ettlingen (2006-2018), Konkursów Rachmaninowa w Moskwie i Darmstadt (2008), Praskiego Konkursu Wiosennego oraz Konkursu Georges’a Enescu - Konkurs w Bukareszcie (2009-2016).
Wielu z jego uczniów ma na swoim koncie nagrody na międzynarodowych konkursach pianistycznych, m.in. w Leeds i Hongkongu (Sunghoon Kim), na Rodos (Soyeon Kim), w Kolonii (Jin Sang Lee), konkursie Luisa Sigalla w Chile (Jung Eun Kim), w Wiesbaden i Porto (Konstantin Semilakovs), w Wiedeńskim Konkursie Beethovenowskim i w Cleveland (Alexander Schimpf). Niektórzy spośród jego byłych studentów zostali profesorami na uniwersytetach muzycznych w Hanowerze, Wiedniu, Seulu (Korea Południowa) i Yorku (Wielka Brytania).