Archiwum wydarzeń – kwiecień 2019

Pianista Jura Margulis zdobył uznanie na arenie międzynarodowej za niezwykle komunikatywne i emocjonalne występy, jak również za kreowanie szerokiej palety brzmienia fortepianu i doskonałą wirtuozerię. Recenzenci chwalili „absolutny autorytet” jego interpretacji i poczucie „kontrolowanej obsesji”, którą przekazuje przy klawiaturze (Fono Forum). Frankfurter Allgemeine Zeitung zauważył, że jego estetyka jest „impulsywna i kontemplacyjna”. Los Angeles Times chwalił jego „doskonałą pianistykę” i określił go „wysoce muzykalnym”. The Washington Post pochwalił jego „tytaniczne rezerwy czystej mocy” i „niewymagającą wysiłku spontaniczność”. The Fort Worth Star-Telegram określił jego występ „…idealny Beethoven dla publiczności naszych czasów… zamaszysty liryzm… wyobraźnia, oryginalność i dobry smak przenikały każdą frazę”. W sierpniu 2011 roku Drehpunkt Kultur w Salzburgu napisał: „Po spektaklu przelotnie myśli się o pianistach, którzy stali się legendami, ale porównania są niedopuszczalne. Margulis jest mistrzem sui generis (jedynym w swoim rodzaju)”.
Jego występy orkiestrowe obejmują koncerty z Rosyjską Narodową Orkiestrą w Hollywood Bowl, Montreal Symphony Orchestra pod dyrekcją Charlesa Dutoit, Südwestrundfunk Orchestra, Memphis Symphony Orchestra, Narodową Orkiestrą Wenezueli, Narodową Orkiestrą Tajlandii, Praską Orkiestrą Symfoniczą i Orchestra della Svizzera Italiana. Grał na wielu festiwalach, w tym Schleswig Holstein Musik Festival, Berliner Festwochen w Filharmonii Berlińskiej, Verbier, Lugano i Sommets du Classique Festival w Szwajcarii, Argerich-Beppu Music Festival w Japonii i Salzburger Festspiele w Austrii. Margulis zdobył nagrody w kilkunastu międzynarodowych konkursach, w tym w konkursie imienia Busoniego we Włoszech i Guardian Competiton w Irlandii. Jest także laureatem cenionej Nagrody Pro Europa przyznawanej przez Europejską Fundację Kultury.
Margulis koncertuje także jako muzyk kameralny. Jest założycielem Margulis Family Trio, które koncertowało, m.in. z: Dmitrem Sitkovetsky’m, Lilyą Zilberstein, Alissą i Natalią Margulis, Arnoldem Bezuyenem (solistą Moscow Virtuosi), członkami Chicago Symphony Orchestra oraz Moscow String Quartet. Margulis koncertował także na dwa fortepiany z Marthą Argerich w Niemczech, Szwajcarii, Japonii i USA. Ostatnie podróże koncertowe odbył do: Nowego Yorku, Chicago, Los Angeles, St. Louis, Dallas, Cincinnati, Salt Lake City, Little Rock, Tulsy, Carmel, Austin, Phoenix, San Jose, Minneapolis, Memphis i do Nowego Orleanu w Stanach Zjednoczonych, ale także do: Frankfurtu, Düsseldorfu, Hamburga, Elmau, Berlina, Bolonii, Brukseli, Bayreuth, Budapesztu, Bangkoku, Barcelony, Pekinu, Paryża, Cape Town, Madrytu, Warszawy, Aix-en-Provence, Almaty, Lugano, Jerozolimy, Tel Awiwu, Tbilisi, Tesalonik, Tokio, Tallina, Sapporo, Seulu, Salzburga, Wiednia, Moskwy i Petersburga.
Margulis nagrał dziesięć albumów dla wytwórni Sony, Ars Musici i Oehms Classics. Przyciągnęły one uwagę krytyków, zyskując bardzo pozytywne recenzje, w tym: nagroda „wzorcowe nagranie” magazynu Fono Forum, włączenie do „Bestenliste” Deutschen Schallplattenkritik (German Recording Review). Jego nagrania zawierające transkrypcje muzyki od Bacha do Capleta (2007) zyskały najwyższą ocenę za „jakość artystyczną” od KlassikHeute. W towarzyszącej ocenie recenzji napisano: „od czasów starego nagrania Danse Macabre Saint-Saensa przez Horowitza, nie spotkałem się z tak przyciągającym uwagę wykonaniem, jak to Jury Margulisa”. Recenzja zawierała także stwierdzenie, że Margulisowskie transkrypcje muzyki André Capleta powinny „jak własna transkrypcja La Valse Ravela, zająć miejsce w klasycznym repertuarze dla młodych pianistów.” Portal Klassik.com przyznał także tej płycie najwyższe oceny i ogłosił, że Margulis „nie sposób wystarczająco docenić”. Płyta Bach, Beethoven, Brahms, Berg (2009) została przez All Music Guide zrecenzowana następująco: „Ten album jest jednym z najlepiej zagranych, zinterpretowanych i zaplanowanych recitali fortepianowych roku.” W 2011 roku Margulis wydał płytę z kompletem dzieł Liszta na skrzypce i fortepian, ze swoją siostrą Alissą Margulis. W 2012 roku pojawiła się jego płyta z Dichterliebe Schumanna i pieśniami Albana Berga, nagrana z tenorem Arnoldem Bezuyenem.
W 2015 roku wydał swoją najnowszą płytę z oryginalnymi transkrypcjami dzieł, m.in.: Bacha, Mozarta, Pucciniego, Szostakowicza, wśród których znalazł się duet z Marthą Argerich. Zagrana przez nich Noc na Łysej Górze Musorgskiego, również w transkrypcji Margulisa, została nazwana przez Piano News „zachwycającą”, przez Pianiste: „…demonicznym, genialnym osiągnięciem...”. Ponad 50 tytułów z albumów Margulisa można znaleźć na iTunes.
Jura Margulis wywodzi się z muzycznej rodziny; jego ojciec i dziadek obaj byli pianistami i pedagogami. W związku z tym metodyka nauczania fortepianu jest nieodzowną częścią jego artystycznej działalności. Prowadzi kursy mistrzowskie w USA, Niemczech, Austrii, Włoszech, Szwajcarii, Hiszpanii, Portugalii, Słowenii, Estonii, Armenii, Izraelu, Rosji, Korei, Chinach, Japonii i na Węgrzech. Jest gospodarzem bloga PianisttoPianist.com, na którym znaleźć można myśli, obserwacje, badania, zagadnienia metodologiczne, zasady, aforyzmy i sekrety przekazywane pianistom przez pianistów. Jura Margulis jest regularnie zapraszany jako juror na międzynarodowe konkursy pianistyczne, ostatnio był to ARD Music Competition w Monachium oraz World Piano Competition w Cincinnati.
Jura Margulis urodził się w Petersburgu (Rosja), wychował w Niemczech, gdzie pod kierunkiem ojca Vitaliego Margulisa, rozpoczął naukę gry na fortepianie w Musikhochschule Freiburg. Studiował także w prestiżowej Fondazione per il Pianoforte in Cadenabbia we Włoszech. Kontynuując naukę, przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, aby studiować u Leona Fleishera w Peabody Conservatory w Baltimore. Od tamtego czasu jego stałym miejscem zamieszkania jest USA. W 2008 roku Margulis objał stanowisko „Emily J. McAllister Endowed Professorship in Piano” na J.W. Fulbright College w Universitecie Arkansas. W 2018 roku Jura Margulis powrócił do Europy, obejmując stanowisko profesora w Musik und Kunst Privatuniversität der Stadt Wien.