Archiwum wydarzeń – grudzień 2019

Przygodę ze skrzypcami rozpoczęła w wieku 7 lat w Ogólno­kształcącej Szkole Muzycznej w Bytomiu. W 2018 roku ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Łodzi w klasie prof. Łukasza Błaszczyka – obecnie jest jego asystentką.
Jest laureatką czołowych nagród na międzynarodowych konkursach skrzypcowych i kameralnych, m.in.: I Nagroda na I Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, Grand Prix w Music Festival & Masterclass w Pile, I Nagroda na I Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Grażyny Bacewicz w Łodzi, II Nagroda na Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym Luigi Zanuccoli we Włoszech oraz III Nagroda (z Izabelą Wilgą) w tym samym konkursie – w kategorii kameralnej, III Nagroda na XI Mię­dzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Michała Spisaka w Dąbrowie Górniczej, I Nagroda na IV Międzynarodowym Turnieju Kameralnym w Bydgoszczy, II Nagroda oraz Wyróżnienie w XIX Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej w Łodzi oraz wiele innych.
Występuje w krajach Europy, Azji oraz Afryki, jako solistka i kameralistka. Z równym powodzeniem gra w orkiestrach – często jako koncertmistrz. Z zespołami orkiestrowymi występowała m.in. podczas International Youth Orchestra Lutosławski czy Chamber Festival w Stellenbosch w Afryce. Od początku powstania orkiestry PRIMUZ w 2012 roku, jest jej członkiem. Współpracuje również z orkiestrami Baltic Neopolis Orchestra oraz Polish Soloist String Orchestra. Jako solistka wielokrotnie współpracowała z orkiestrami w Polsce i za granicą. Grała z NOSPR, Sinfoniettą Cracovią, Cameratą Bydgostiensis, Filharmonią Śląską, Zabrzańską i Kaliską, Państwową Młodzieżową Orkiestrą Symfoniczną, Orkiestrą Akademii Muzycznej w Łodzi, z Telemark Chamber Orchestra oraz wieloma innymi.
Sławomira Wilga jest stypendystką różnych instytucji i organizacji, m.in. Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Fundacji YAMAHA i Davey Prize. Otrzymała również Nagrodę Rektora Akademii Muzycznej w Krakowie oraz Dyplom „Primuz in Artibus” dla najlepszego absolwenta.

Urodził się w Krakowie i tam ukończył studia w Akademii Muzycznej – kompozycję u Tadeusza Machla i Krzysztofa Pendereckiego oraz dyrygenturę u Henryka Czyża i Krzysztofa Missony. Swoje umiejętności doskonalił w Accademia Musicale Chigiana w Sienie u Franco Ferrary.
Jest  laureatem czołowych nagród  krajowych i międzynarodowych konkursów  dyrygenckich: I i II konkursu w Katowicach (I nagroda i nagroda Krytyki Muzycznej), w  Sienie  (I nagroda) i Budapeszcie (II nagroda – I nie przyznano).
Jerzy Salwarowski od 1972 był dyrygentem i dyrektorem wielu placówek artystycznych w Polsce, kolejno: Filharmonii Opolskiej, Śląskiej, Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia, Opery Śląskiej, Filharmonii Pomorskiej, Lubelskiej, Toruńskiej Orkiestry Kameralnej, Filharmonii Szczecińskiej i Częstochowskiej. Ponadto kierował Katedrą Dyrygentury Symfonicznej i Operowej w Akademii Muzycznej w Poznaniu, a w ramach programu „Erasmus” prowadził kursy mistrzowskie w Konserwatorium w Neapolu. Poprowadził również gościnnie wykłady w Towson University Baltimore oraz Central Washington University w Ellensburgu.
  Współpracując z polskimi orkiestrami radiowymi, dokonał  wielu nagrań archiwalnych. Regularnie zasiadał w Jury Międzynarodowych Konkursów Dyrygenckich w Katowicach i Białymstoku, i wokalnych w Częstochowie.
Dyrygował gościnnie w Operze Narodowej w Warszawie, Teatrze Wielkim w Łodzi, Operze Bałtyckiej, Operze Krakowskiej i Wrocławskiej Operze Telewizyjnej. Odbył liczne zagraniczne tournées koncertowe z polskimi zespołami.  Prowadził z wielkim powodzeniem koncerty w Hamburgu, Berlinie, Essen, Barcelonie, Walencji, Porto, Kijowie, Skopje, Lucce, Kairze, Osace, Everett (Washington), La Crosse (Wisconsin), Rio de Janeiro, Bergamo, Mediolanie, Kopenhadze i Luksemburgu. Brał udział w wielu festiwalach, m.in.: w Warszawskiej Jesieni, Festiwalu Flandryjskim, Pražske Jaro, Festiwalu Chopinowskim w Mariańskich Łaźniach, Millenium Pace.
Dyskografia Jerzego Salwarowskiego zawiera wiele płyt nagranych dla firm fonograficznych zagranicznych i krajowych: Amreco, Adda, Thorofon, Tonpress, Selene, Wifon, Polskie Nagrania, DUX. W 1993 otrzymał Złotą Palmę za album z muzyką George’a Gershwina. Z Filharmonią Śląską dokonał pierwszego nagrania wszystkich poematów symfonicznych Mieczysława Karłowicza, nominowanego w 1999 roku do nagrody Fryderyk. Nagrał również dwie płyty kompaktowe z Toruńską Orkiestrą Kameralną oraz pierwszą w historii Filharmonii Szczecińskiej płytę studyjną Słynne kaprysy z muzyką Czajkowskiego, Rachmaninowa i Lutosławskiego, która uzyskała nominację do nagrody Fryderyk 1998. W 2002 roku, wraz z synem Hubertem, nagrał  III Koncert fortepianowy  Prokofiewa z towarzyszeniem Orkiestry Filharmonii Szczecińskiej i I Koncert fortepianowy Brahmsa z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia (nominacja do nagrody Fryderyk 2002). Dla wydawnictwa DUX, wraz z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Narodowej, nagrał Symfonię e-moll „Odrodzenie” op. 7 Mieczysława Karłowicza (2008). Będąc dyrektorem Filharmonii Częstochowskiej nagrał Suitę Nowoorleańską z jazzowym zespołem Five O’Clock Orchestra oraz płytę, na której Filharmonicy Częstochowscy towarzyszyli pianiście jazzowemu Adamowi Makowiczowi.
Jerzy Salwarowski został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2002), Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2008), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2011) i Złotym Medalem za Długoletnią Służbę (2013).
W 2014 roku Jerzy Salwarowski obchodził jubileusz 45-lecia pracy artystycznej. Z tej okazji otrzymał z rąk Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego prof. Małgorzaty Omilanowskiej Nagrodę za całokształt dorobku artystycznego. Jubileusz został uświetniony serią spektakli opery Nabucco Giuseppe Verdiego z zespołem Pro Musica Wrocław w Polsce i w Niemczech oraz wieloma koncertami w kraju, w tym w Filharmonii Narodowej i NOSPR.
W roku 2019 artysta obchodzi jubileusz 50-lecia pracy artystycznej, dyrygując wieloma koncertami w całej Polsce. Podsumowaniem będzie koncert w Filharmonii Narodowej, w lutym 2020 roku. Jerzy Salwarowski jest autorem opracowania Epizod na Maskaradzie Mieczysława Karłowicza (PWM) oraz pracy badawczej Technika dyrygowania w aspekcie różnic stylistycznych, wydanej przez Akademię Muzyczną w Poznaniu.

Akademicka Orkiestra Symfoniczna występuje kilka razy w ciągu roku, zarówno w Sali Koncertowej macierzystej uczelni, jak i podczas koncertów zewnętrznych, przygotowując bardzo zróżnicowane programy.
Po raz pierwszy zespół wystąpił w 1945 roku, a koncerty prowadzili – Kazimierz Wiłkomirski i Jan Krenz. Systematyczną pracę orkiestra rozpoczęła na przełomie lat 1959/1960 pod kierunkiem Tomasza Kiesewettera. Dalszy rozwój artystyczny zespołu nastąpił w latach 1972-1995 pod batutą Zdzisława Szostaka; młodzi muzycy występowali wtedy nie tylko w ważnych ośrodkach Polski, ale również w Niemczech, we Włoszech i Danii. W następnych latach z orkiestrą pracowali: Tadeusz Kozłowski, Andrzej Knap i Jan Miłosz Zarzycki. Od października 2012 roku szefem orkiestry jest Marcin Wolniewski.
W programach orkiestry znajdują się dzieła z wielkiego repertuaru symfonicznego, kompozycje oratoryjne i muzyka filmowa. Zespół ma w repertuarze także utwory Leonarda Bernsteina i George’a Gershwina. W ostatnich latach Orkiestra Symfoniczna brała udział w produkcjach operowych realizowanych przez Akademię, m.in. w polskich premierach oper: Semele Georga Friedricha Händla, Abu Hassan Carla Marii von Webera, w łódzkim prawykonaniu Aleko Siergieja Rachmaninowa, a w marcu 2019 roku w operze Flis Stanisława Moniuszki. Każdego roku orkiestra towarzyszy solistom – zarówno studentom wyłonionym w drodze uczelnianego konkursu, jak i pedagogom uczelni i zaproszonym gościom. Z zespołem występowali m.in.: Kevin Kenner, Krzysztof Jabłoński, Eugen Indjic, Karol Nicze, Krzysztof Książek – pianiści, flecista János Bálint, wiolonczeliści – Natalia Gutman i Andrzej Bauer, wokaliści – Leszek Skrla, Paweł Skałuba, Roma Owsińska, Agnieszka Makówka i Dariusz Stachura oraz skrzypkowie – Piotr Pławner i Agata Szymczewska.
Dotychczas orkiestrą dyrygowali: Nicolás Pasquet, José Maria Florêncio, Vladimir Kiradjiev, Didier Talpain, Pierre Vigneron, Matthias Hermann, Rolf Hempel, Thomas Ungar, Zygmunt Gzella, Zbigniew Frieman, Bogdan Olędzki, Jarosław Lipke, Marek Jaszczak, Kazimierz Wiencek, Marcin Wolniewski, Tadeusz Wojciechowski, Andrzej Straszyński, Marek Pijarowski, Jerzy Swoboda, Rafał Jacek Delekta, Kai Buman i Tomasz Bugaj.
W ostatnich sezonach Orkiestra Symfoniczna grała m.in. w Filharmonii Łódzkiej, Krakowskiej, Częstochowskiej, Świętokrzyskiej, w International Conferences and Entertainment (ICE) w Krakowie, a także – w ramach wymiany pomiędzy uczelniami – w salach koncertowych Akademii Muzycznych: w Poznaniu, Katowicach i Gdańsku.