Archiwum wydarzeń – listopad 2016

Trębacz i kompozytor od ponad czterech dekad wpływający na kształt jazzu, rhythm & bluesa i rocka. Dźwięk jego trąbki i flugelhornu obecny jest na setkach płyt artystów różnych gatunków muzycznych, od Jamesa Taylora, Bruce’a Springsteena i Parliament/Funkadelic, do Franka Sinatry, Steely Dana, Jaco Pastoriusa i Franka Zappy.
Urodzony w 1945 roku w Filadelfii w rodzinie muzycznej. Jego talent muzyczny już od wczesnego dzieciństwa otrzymywał silne bodźce do rozwoju. W latach 1963-1966 studiował na Indiana University, kształcąc się pod okiem Billa Adama, Davida Bakera i Jerry’ego Cokera, by wkrótce potem przenieść się do Nowego Jorku, gdzie krótko po przeprowadzce nawiązał współpracę z big bandami Clarke’a Terry’ego, Duke’a Pearsona oraz Thad Jones Mel Lewis Jazz Orchestra.
W 1967 roku po raz pierwszy spróbował swych sił w muzyce jazz-rockowej w zespole Blood, Sweat and Tears, który wkrótce opuścił na rzecz kwintetu Horace’a Silvera. W 1968 nagrał swój pierwszy autorski album pt. „Score”, na którym pojawił się 19-letni, nikomu wówczas nie znany saksofonista tenorowy Michael Brecker.
Po okresie współpracy z Horace’em Silverem, Randy dołączył do zespołu Jazz Messengers Arta Blakey. Wkrótce potem zakłada nowatorski zespół fusion „Dreams”, wraz Michaelem, Barrym Rogersem, Billy Cobhamem i Johnem Abercrombie. Przed zakończeniem swojej działalności w 1971 roku, zespół nagrał dwa, wysoko ocenione albumy dla Columbia Records: „Dreams” i „Imagine My Surprise” – obecnie trudne do zdobycia. We wczesnych latach 70-tych Randy występował z wieloma znanymi artystami, m.in.: Larrym Coryellem, Eleventh House, Stevie Wonderem i Billy Cobhamem. Nagrał też kilka tradycyjnych albumów z bratem pod wodzą wybitnego pianisty/kompozytora Hala Galpera.
W 1975 Randy i Michael byli gotowi aby stworzyć swój pierwszy autorski zespół – the Brecker Brothers Band. Grupa o wielkim potencjale twórczym i ogromnej sile oddziaływania wydała 6 albumów dla wytwórni Arista i otrzymała 7 nominacji do Grammy pomiędzy 1975 a 1981 rokiem. Ich pierwszy, tytułowy album, skomponowany, zaaranżowany i wyprodukowany przez Randy’ego zawierał słynną kompozycję „Some Skunk Funk”.
W 1992, dokładnie 10 lat po rozejściu się dróg braci, Randy i Michael ruszyli w światową trasę, promując nowy materiał, wydany przez GRP i nominowany do Grammy, pt. „The Return of the Brecker Brothers”. Kolejny album grupy „Out of the Loop” zdobył dwie statuetki Grammy.
Nagrany w 1997 roku album “Into the Sun” (Concord), zawierający muzyczne impresje z Brazylii, przyniósł Randy’emu pierwszą statuetkę za album autorski.
W 2001 Randy Brecker wydał album “Hangin’ in the City” (ESC), kolejny autorski album, powołując do życia swój alter-ego, występujący pod pseudonimem Randroid, ukrywający leniwego nowojorskiego bawidamka-taksówkarza. Płyta spotkała się ze szczególnie dobrym przyjęciem w Europie, gdzie Randy prezentował ją wraz ze swoim składem na wielu koncertach.
Następna płyta Randy’ego dla ESC Records, “34th n’Lex” przyniosła mu trzecią w jego karierze Grammy w kategorii Best Contemporary Jazz Abum w 2003 roku. W maju tego roku miała miejsce trasa koncertowa po Europie promująca album, a latem Randy był w Europie ponownie, tym razem z zespołem Randy Brecker/Bill Evans Soulbop Band. Kulminacją lata 2003 był specjalny koncert Brecker Brothers na Mt. Fuji Jazz Festival w Japonii.
Rok 2004 obfitował w koncerty w Europie, głównie z zespołem Soulbop (z Billem Evansem). W tym samym roku Big Band WDR wykonywał muzykę Randy’ego na festiwalu Leverkusen Jazz Fest. Koncert ten był ostatnim wspólnym występem Randy’ego z bratem Mchaelem, który wkrótce potem zachorował na rzadko spotykaną odmianę białaczki.
W 2005 roku Michael nie był w stanie polecieć do Rosji na koncerty Brecker Brothers, stąd też po raz pierwszy w jego zastępstwie pojawiła się żona Randy’ego Ada. Trębacz kontynuował intensywne koncertowanie po Europie Wschodniej i na całym świecie wraz z Randy Brecker Band.
W 2007 roku Randy otrzymał swoją czwartą statuetkę Grammy, tym razem za nagranie koncertowe„Randy Brecker Live with WDR Big Band” (Telarc/BHM), z udziałem Michaela z Leverkusen Jazz Fest w 2004 roku. Niestety, w tym samym roku, 13 stycznia, zmarł brat Michael. W roku tym miała także miejsce premiera dwupłytowego wydawnictwa zespołu “Soulbop” (BHM), z udziałem Dave’a Kikoskiego, Victora Bailey, Steve’a Smitha, Rodneya Holmesa i Hirama Bullocka.
W 2008 Randy złożył kolejny hołd uwielbianej przez siebie muzyce brazylijskiej, wydając album “Randy in Brazil” (Summit Records), nagrany w Sao Paulo, wraz z plejadą znakomitych muzyków z Brazylii. Płyta została uznana za jeden 10 najlepszych albumów 2008 roku przez AllAboutJazz.com i otrzymała Grammy w kategorii Best Contemporary Jazz Album, a Randy Brecker otrzymał swoją piątą statuetkę Grammy.
W 2008 roku miał miejsce koncert “Tribute to the Brecker Brothers” z udziałem Randy’ego, zarejestrowany live przez JVC Victor podczas Hamamatsu Jazz Festival w Japonii, wraz z Yoichi Murata’s Solid Brass & Big Band Yoichi Muraty.
W 2009 roku Randy nagrał płytę „Jazz Suite Tykocin” w okolicy swoich rodzinnych korzeni. Pomysł nagrania zainicjował polski pianista i kompozytor Włodek Pawlik, a w nagraniach wzięła także udział Orkiestra Filharmonii Podlaskiej. Tykocin to miasto, w którym przed wojną mieszkali przodkowie Breckerów (o nazwisku Tecosky). Fakt ten został odkryty podczas poszukiwania dawców szpiku dla Michaela Breckera.
W 2011 roku, wraz z Big Bandem Duńskiego Radia i Narodową Orkiestrą Kameralną, Randy wydał płytę “The Jazz Ballad Song Book”, która zdobyła 4 nominacje do Grammy i została entuzjastycznie przyjęta przez krytyków. Natomiast w 2012 roku Sony Legacy opublikowało długo oczekiwany box “The Brecker Brothers – The Complete Arista Albums Collection.”
W 2013 ukazał się płyta zespołu Brecker Brothers Band Reunion, do której nagrań Randy zaprosił muzyków, z którymi wcześniej współpracował w Brecker Brothers, takich jak Dave Sanborn, Mike Stern, Will Lee, Dave Weckl. Za produkcję i partie klawiszowe, jak przed laty, odpowiadał George Whitty, a żona Randy’o – Włoszka Ada Rovatti, zastąpiła Michaela Breckera na saksofonie. Wydawnictwo ukazało się nakładem Piloo Records we wrześniu 2013 roku i zawiera, obok płyty studyjnej, DVD z koncertem live z nowojorskiego klubu Blue Note, wypełnionego po brzegi. Długa i żmudna praca nad albumem była hołdem złożonym przez Randy’ego jego zmarłemu bratu Michaelowi, któremu album był dedykowany.
W tym samym roku ukazała się nakładem Summit Records nagrana w 2011 roku w Polsce płyta „Night In Calisia”, z muzyką Włodka Pawlika, z udziałem Włodek Pawlik Trio, Orkiestry Filharmonii Kaliskiej pod dyrekcją Adama Klocka, która uzyskała Grammy w kategorii Best Large Jazz Ensemble w styczniu 2014 roku.
Ostatnia płyta Randy’ego Breckera to” RandyPOP!”, wydana przez Piloo Records w 2015 roku z aranżacjami „Hit’s Tune” Kenny’ego Wernera, z udziałem następujących muzyków: Kenny Werner, David Sanchez, Adam Rogers, John Patitucci, Nate Smith i gościa specjalnego: córki Amandy Brecker.
Jako kompozytor, wykonawca oraz rozchwytywany wykładowca Yamahy, Randy Brecker nie przestaje inspirować młodych muzyków na całym świecie.

www.randybrecker.com
Więcej szczegółów na: www.freedomjazzfestival.com

Biogram Randy’ego Breckera pochodzi ze strony www.freedomjazzfestival.com
Zdjęcie Randy’ego Breckera autorstwa Merri Cyr pochodzi ze strony ww.randybrecker.com