Archiwum wydarzeń – listopad 2014

Gwiazda najsłynniejszych scen operowych, światowej sławy baryton Siergiej Leiferkus będzie gościem drugiej edycji AŻ Festiwalu i poprowadzi kurs mistrzowski dla studentów Wydziału Wokalno-Aktorskiego naszej Akademii.

Siergiej Leiferkus występował na największych scenach operowych świata – w londyńskiej Royal Opera House, mediolańskiej La Scali, w Opéra Bastille w Paryżu, Wiener Staatsoper, Nederlandse Opera w Amsterdamie i Teatro Colón w Buenos Aires. Znany jest bywalcom Bregenzer Festspiele w Austrii, festiwali operowych w Edynburgu, Salzburgu i Glyndebourne. W Polsce występuje bardzo rzadko.

Podczas AŻ Festiwalu, w pierwszej części koncertu zatytułowanego Akademia z Gwiazdami, artysta zaśpiewa pieśni Siergieja Rachmaninowa z towarzyszeniem pianistki Julii Laskowskiej. W drugiej części wieczoru studenci Wydziału Wokalno-Aktorskiego zaprezentują wersję koncertową opery Aleko Rachmaninowa, rzadko wykonywaną w teatrach operowych 1-aktówkę opartą na dramacie Cyganie Aleksandra Puszkina. Jej libretto to historia nieszczęśliwiej miłości wodza cygańskiego taboru Aleka, który - zdradzony - zabija niewierną żonę i jej kochanka. „Pełnowymiarową” premierę Aleka nasza Uczelnia pokaże w grudniu br., a w najbliższych dniach, podczas dwudniowego kursu mistrzowskiego (15-16 listopada), studenci Akademii będą mieli możliwość pracy nad muzyczną warstawą tej opery pod kierunkiem Siergieja Leiferkusa, który kilka miesięcy temu wykonywał tytułową partię Aleka w operze we Władywostoku.

Urodził się w roku 1946 w Leningradzie i studiował w tamtejszym konserwatorium. Dysponuje głosem o niepowtarzalnej barwie i dużym wolumenie. Debiutował w roku 1972 na scenie Teatru Małego w Leningradzie, zyskując uznanie dzięki kreacjom w operach Eugeniusz Oniegin Piotra Czajkowskiego, Cyrulik sewilski Gioacchino Rossiniego i Don Giovanni Wolfganga Amadeusza Mozarta. W roku 1977, rolą księcia Andrieja w Wojnie i pokoju Siergieja Prokofiewa, rozpoczął pracę dla Kirov Opera (dziś Teatr Maryjski w Sankt Petersburgu). Wtedy właśnie, dzięki zauważonemu i docenionemu przez publiczność oraz krytyków wybitnemu talentowi muzycznemu i aktorskiemu, Siergiej Leiferkus rozpoczął światową karierę. W latach 80. XX wieku był jednym z pierwszych rosyjskich artystów, których poznał Zachód. Poza Rosją zadebiutował w roku 1980 występem w Niemczech z Berliner Philharmoniker pod dyrekcją Kurta Masura. Rok 1982 przyniósł mu występ na Wexford Festival w Irlandii, a w kolejnych latach zapraszany był do udziału w wielu ważnych przedstawieniach operowych w Wielkiej Brytanii, m.in. w English National Opera (Londyn) i Opera  North (Leeds). W roku 1987, wraz z zespołem Kirov Opera, odbył tournée po Anglii, prezentując dwa dzieła Piotra Czajkowskiego – Eugeniusza Oniegina (rola tytułowa) i Damę pikową (książę Tomski). Partią Oniegina debiutował w roku 1992 w nowojorskiej Metropolitan Opera. Wśród największych kreacji Leiferkusa jest rola barona Scarpii w Tosce Giacomo Pucciniego, arcykapłana Dagona w Samsonie i Dalili Camille’a Saint-Saënsa, Jagona w Otellu i tytułowej postaci Simona Boccanegry Giuseppe Verdiego. Siergiej Leiferkus występował na największych scenach operowych świata – w londyńskiej Royal Opera House, mediolańskiej La Scali, w Opéra Bastille w Paryżu, Wiener Staatsoper, Nederlandse Opera w Amsterdamie i Teatro Colón w Buenos Aires. Znany jest bywalcom Bregenzer Festspiele (Austria), festiwali operowych w Edynburgu, Salzburgu i Glyndebourne. Współpracował ze  znakomitymi dyrygentami, m. in. z Georgiem Soltim, Jamesem Levinem, Claudio Abbado, Zubinem Mehtą, Riccardo Mutim i Seiji Ozawą. Śpiewał z London Symphony Orchestra, New York Philharmonic, Bostońską Orkiestrą Symfoniczną i Orkiestrą Filadelfijską. Prowadził kursy mistrzowskie w Britten-Pears School w Aldeburgh (Anglia). W repertuarze ma blisko 50 ról operowych, a jego aktywność zawodowa to również koncerty oratoryjne i recitale. Pierwsza nagrana przez niego płyta z pieśniami Modesta Musorgskiego nominowana była do nagrody Grammy, druga otrzymała Cannes Classical Award (1997), a całość – trzypłytowy album – została uhonorowana nagrodą Diapason d’Or (1997).