Archiwum aktualności 2020

Mirosław Pietkiewicz (ur. 4 września 1933 w Łodzi) – polski muzyk, organista, profesor zwyczajny Akademii Muzycznej w Łodzi. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Łodzi (obecnie Akademia Muzyczna) w zakresie muzyki organowej (dyplom z wyróżnieniem u prof. Jana Kucharskiego, 1958) i teorii muzyki (dyplom z wyróżnieniem u prof. Franciszka Wesołowskiego, 1959).  W 1967 roku odbył studia w Konserwatorium Muzycznym w Antwerpii w klasie prof. F. Peetersa. Występował podczas licznych festiwali organowych w Polsce i w Europie. Był pierwszym wykonawcą ponad dwudziestu utworów polskich kompozytorów współczesnych (m.in. Tomasz Kiesewetter, Jerzy Bauer, Tadeusz Paciorkiewicz, Bronisław Kazimierz Przybylski). W Akademii Muzycznej w Łodzi prowadził klasę organów, a w latach 1994–2003 był kierownikiem Katedry Organów, Klawesynu i Muzyki Dawnej. W latach 1981–1987 oraz 1990–1993 piastował godność prorektora, a także był kierownikiem filii łódzkiej uczelni w Bydgoszczy.Był dyrektorem artystycznym kilku festiwali: zainicjowanego w 1988 cyklu „Muzyka w Starym Klasztorze” w Kościele św. Antoniego w Łagiewnikach w Łodzi, Festiwalu „Muzyka u św. Teresy” w Łodzi, Festiwalu Organowego w Inowrocławiu. Laureat nagród i odznaczeń (m.in. Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski i Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis, Honorowa Odznaka Miasta Łodzi, Zasłużony Działacz Kultury).

Andrzej Hundziak (ur. 11 marca 1927 w Krośniewicach) – kompozytor, pedagog i animator życia muzycznego. W latach 1947-53 studiował teorię muzyki u Kazimierza Sikorskiego, Kazimierza Jurdzińskiego i Tomasza Kiesewettera w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi (obecnie Akademia Muzyczna). Jednocześnie, w latach 1948-51, studiował muzykologię na Uniwersytecie Łódzkim. W 1960 podjął studia kompozytorskie pod kierunkiem Tadeusza Szeligowskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Po jego śmierci w 1963 kontynuował je w klasie Bolesława Woytowicza w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach, uzyskując w 1966 dyplom z wyróżnieniem. W 1967 wyjechał do Paryża, gdzie pogłębiał wiedzę z zakresu kompozycji pod kierunkiem Nadii Boulanger.
W latach 50-tych podjął współpracę z teatrami dramatycznymi (m.in. w Łodzi, Warszawie, Toruniu, Zabrzu, Katowicach, Poznaniu i Kaliszu), dla których pisał muzykę do sztuk. W latach 1979-81 piastował stanowisko dyrektora naczelnego Teatru Wielkiego w Łodzi. Zajmował się również pracą pedagogiczną. W latach 1954-61 pełnił funkcję dyrektora Państwowej Szkoły Muzycznej I st. w Łodzi, w latach 1958-61 Społecznych Ognisk Muzycznych w Łodzi, od 1961 Państwowej Podstawowej Szkoły Muzycznej i Państwowego Liceum Muzycznego w Łodzi. Od 1974 nieprzerwanie pracuje w łódzkiej Akademii Muzycznej.
Działał także jako animator życia muzycznego. W latach 1956-71 był prezesem Łódzkiego Towarzystwa Muzycznego, w latach 1975-79 Federacji Stowarzyszeń Kulturalnych Województwa Miejskiego Łódzkiego. W 1977 powołał do życia Ogólnopolski Festiwal Współczesnej Twórczości Muzycznej dla Dzieci i Młodzieży „Do-Re-Mi”, którego jest dyrektorem i kierownikiem artystycznym. Za twórczość dla dzieci i młodzieży, która stanowi blisko jedną trzecią jego dorobku, otrzymał wiele nagród, m.in. w 1977 I nagrodę na III Biennale Sztuki dla Dzieci w Poznaniu, w 1980 Nagrodę Prezesa Rady Ministrów, w 1982 III nagrodę na Konkursie Związku Kompozytorów Polskich. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1964), w 1976 został uhonorowany Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”.