Aktualności i informacje

RYTMIKA studia stacjonarne II stopnia

kierunek: KOMPOZYCJA I TEORIA MUZYKI
specjalność: rytmika
studia stacjonarne drugiego stopnia (2–letnie)

Studia skierowane są do absolwentów studiów pierwszego stopnia, którzy chcą zdobyć tytuł zawodowy magistra sztuki na kierunku kompozycja i teoria muzyki, w specjalności rytmika.

SYLWETKA ABSOLWENTA
Absolwent otrzymuje dyplom ukończenia studiów drugiego stopnia w zakresie metody Emila Jaques-Dalcroz’a. Posiada kwalifikacje:
  • do pracy artystyczno–naukowej w placówkach akademickich;
  • do pracy dydaktycznej w szkolnictwie muzycznym wszystkich stopni, jeżeli ukończył przedmioty kształcenia pedagogicznego zgodnie ze standardami kształcenia dla danej specjalności.
Kwalifikacje pedagogiczne, zgodne ze standardami kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela, uzyskuje się przez równoległą naukę w Studium Pedagogicznym.
Absolwent studiów drugiego stopnia posiada następujące kompetencje:
  • potrafi analizować i syntetyzować bodźce muzyczne w kontekście interpretacji muzyki ruchem w małych i dużych formach muzycznych, posiada umiejętność wyodrębniania i zastosowania różnorodnych technik i stylów w improwizacji fortepianowej, potrafi dokonać wyboru indywidualnego profilu kształcenia, posiada umiejętność poszukiwania obszarów naukowych i artystycznych w celu rozwoju własnej osobowości;
  • w świadomy sposób potrafi stosować różne metody analizy muzycznej w odniesieniu do interpretacji dzieła muzycznego, dysponuje poszerzoną wiedzą z zakresu historii muzyki, literatury muzycznej oraz współczesnych technik kompozytorskich;
  • potrafi w twórczy sposób realizować własne koncepcje i projekty artystyczne, posiada umiejętność podejmowania współpracy w dużych zespołach projektujących, potrafi zastosować mechanizmy psychologiczne wspomagające pracę zawodową.
EGZAMINY WSTĘPNE
EGZAMIN Z ZAKRESU RYTMIKI
  1. Wykonanie rytmów wynikających z nieregularnego podziału taktów 4/4 i 9/8.
  2. Nałożenie 2 i 3; 3 i 4; 4 i 5 jednakowych wartości rytmicznych w tym samym czasie.
  3. Realizacja ruchem polirytmii 2–głosowej, w której jeden plan stanowi ostinato.
  4. Swobodna improwizacja ruchowa do improwizacji fortepianowej.
EGZAMIN Z ZAKRESU IMPROWIZACJI FORTEPIANOWEJ
  1. Swobodna improwizacja fortepianowa na materiale skali całotonowej.
  2. Miniatura w stylu romantycznym (np. nokturn, walc, etiuda).
  3. Improwizowanie polirytmii 2–głosowej, polifonizującej.
ROZMOWA KWALIFIKACYJNA dotycząca:
  • motywacji i oczekiwań związanych z kierunkiem studiów,
  • wiedzy kandydata z zakresu całości metody Emila Jaques–Dalcroze’a: rytmiki, solfeżu i improwizacji.