specjalność: rytmika
studia stacjonarne drugiego stopnia (2–letnie)
Studia skierowane są do absolwentów studiów pierwszego stopnia, którzy chcą zdobyć tytuł zawodowy magistra sztuki na kierunku kompozycja i teoria muzyki, w specjalności rytmika.
SYLWETKA ABSOLWENTA
Absolwent otrzymuje dyplom ukończenia studiów drugiego stopnia w zakresie metody Emila Jaques-Dalcroz’a. Posiada kwalifikacje:
- do pracy artystyczno–naukowej w placówkach akademickich;
- do pracy dydaktycznej w szkolnictwie muzycznym wszystkich stopni, jeżeli ukończył przedmioty kształcenia pedagogicznego zgodnie ze standardami kształcenia dla danej specjalności.
Absolwent studiów drugiego stopnia posiada następujące kompetencje:
-
potrafi analizować i syntetyzować bodźce muzyczne w kontekście interpretacji muzyki ruchem w małych i dużych formach muzycznych, posiada umiejętność wyodrębniania i zastosowania różnorodnych technik i stylów w improwizacji fortepianowej, potrafi dokonać wyboru indywidualnego profilu kształcenia, posiada umiejętność poszukiwania obszarów naukowych i artystycznych w celu rozwoju własnej osobowości;
-
w świadomy sposób potrafi stosować różne metody analizy muzycznej w odniesieniu do interpretacji dzieła muzycznego, dysponuje poszerzoną wiedzą z zakresu historii muzyki, literatury muzycznej oraz współczesnych technik kompozytorskich;
-
potrafi w twórczy sposób realizować własne koncepcje i projekty artystyczne, posiada umiejętność podejmowania współpracy w dużych zespołach projektujących, potrafi zastosować mechanizmy psychologiczne wspomagające pracę zawodową.
EGZAMIN Z ZAKRESU RYTMIKI
- Wykonanie rytmów wynikających z nieregularnego podziału taktów 4/4 i 9/8.
- Nałożenie 2 i 3; 3 i 4; 4 i 5 jednakowych wartości rytmicznych w tym samym czasie.
- Realizacja ruchem polirytmii 2–głosowej, w której jeden plan stanowi ostinato.
- Swobodna improwizacja ruchowa do improwizacji fortepianowej.
- Swobodna improwizacja fortepianowa na materiale skali całotonowej.
- Miniatura w stylu romantycznym (np. nokturn, walc, etiuda).
- Improwizowanie polirytmii 2–głosowej, polifonizującej.
- motywacji i oczekiwań związanych z kierunkiem studiów,
- wiedzy kandydata z zakresu całości metody Emila Jaques–Dalcroze’a: rytmiki, solfeżu i improwizacji.