prof. Zygmunt Krauze
Urodzony 19 września 1938 roku w Warszawie, kompozytor i pianista. Ukończył Państwową Szkołę Muzyczną w Warszawie (obecnie UMFC) w klasie fortepianu Marii Wiłkomirskiej i w klasie kompozycji Kazimierza Sikorskiego. Kontynuował studia w Paryżu jako stypendysta rządu francuskiego pod kierunkiem Nadii Boulanger.
W 1966 roku otrzymał pierwszą nagrodę na Międzynarodowym Konkursie dla wykonawców muzyki współczesnej Gaudeamus w Holandii. Od tej pory koncertuje jako pianista na całym świecie, wykonując przede wszystkim repertuar współczesny.
Występuje, jako solista, na estradach wielu krajów. Współpracował z takimi dyrygentami jak: Gary Bertini, Jan Krenz, Leif Segerstam, Kazimierz Kord, Kazuyoshi Akiyama, Ernest Bour, Hans Zender, Peter Eötvös, Antoni Wit czy Luca Pfaff. Jego utwory wykonywane były na licznych festiwalach muzycznych w kraju i za granicą, w renomowanych salach koncertowych: Wiener Konzerthaus, Concertgebouw w Amsterdamie, Bellas Artes w Mexico City, Suntory Hall w Tokio, Palais de Festival w Cannes, Beethoveshalle w Bonn. Zygmunt Krauze realizował zamówienia twórcze ministerstw kultury Polski i Francji, Radia Austriackiego, Westdeutscher Rundfunk w Kolonii, Südwestrundfunk Radio w Baden-Baden, Fundacji Gulbenkiana w Lizbonie, Radia France oraz Polskiego Radia. Opery kompozytora wystawiane były m. in.: w Staatsoper w Hamburgu, Teatrze Wielkim w Warszawie, Operze Wrocławskiej, Théâtre National de la Colline w Paryżu, Nationaltheater w Mannheim, Warszawskiej Operze Kameralnej, Théâtre Sylvia Montfort w Paryżu, Théâtre du Capitole w Tuluzie.
W 1982 roku, na zaproszenie Pierre’a Bouleza, został doradcą muzycznym IRCAM w Paryżu. Od 1965 roku prowadzi seminaria i mistrzowskie kursy kompozytorskie, między innymi w Darmstadcie, Bazylei, Paryżu, Tokio, Sztokholmie, Jerozolimie, Pekinie, Hong Kongu, na uniwersytetach w USA: Indiana w Bloomington, Yale w New Heaven, Południowej Kalifornii w Santa Barbara. W latach 1973 - 1974 przebywał w Berlinie jako artysta rezydent za zaproszenie Deutcher Akademischer Austauschdienst. W 1996 roku otrzymał tytuł Eminent Corresponding Professor w Keimyung University w Daegu w Korei Południowej.
Przyczynił się do reaktywowania w 1980 roku Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej i przez dwadzieścia lat był jego przewodniczącym. W latach 1970 – 1981 był członkiem Komisji Repertuarowej festiwalu Warszawska Jesień. W 1987 roku został wybrany na przewodniczącego Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej, a od 1999 jest jego honorowym członkiem. W latach 1993 - 2000 brał udział w pracach kapituły Grand Prix Fundacji Kultury w Warszawie, od roku 1997 działał jako doradca muzyczny Fundacji im. Leopolda Kronenberga. Jest dyrektorem artystycznym Fundacji Ogrody Muzyczne. Regularnie zasiada w jury międzynarodowych konkursów kompozytorskich w wielu krajach świata. W latach 2003 - 2006 był prezesem Towarzystwa im. Witolda Lutosławskiego.
Otrzymał szereg nagród i odznaczeń, między innymi tytuł Chevalier dans l’Ordre des Arts et des Lettres w 1984 roku we Francji, nagrodę Związku Kompozytorów Polskich w roku 1988, dwukrotnie nagrodę polskiego Ministerstwa Kultury w roku 1989 oraz 2005, nagrodę Dziedzictwa Ludzkości przyznawaną przez UNESCO w Valparaiso w Chile (2005) oraz tytuł Oficera Legii Honorowej w roku 2007 we Francji. W 2010 został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W 2011 został honorowym członkiem Związku Kompozytorów Polskich, a w roku 2012 otrzymał nagrodę Koryfeusza Muzyki Polskiej w kategorii Osobowość Roku.
W 2002 roku odebrał nominacje profesorską z rąk Prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego. Od tego roku jest Wykładowcą Kompozycji w Akademii Muzycznej w Łodzi, a od 2006 roku również na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie.
Jest autorem pięciu oper, szeregu koncertów instrumentalnych oraz utworów symfonicznych i kameralnych.