dr hab. Beata Stróżyńska, prof. AM
Ukończyła z wyróżnieniem teorię muzyki w Akademii Muzycznej w Łodzi. Naukę kontynuowała w klasie kompozycji prof. B. K. Przybylskiego. W ramach studiów doktoranckich na Wydziale Filozoficznym Technische Universität Dresden studiowała Musikwissenschaft, Alte Geschichte i Deutsch als Fremdsprache. W 2016 roku uzyskała stopień naukowy doktora habilitowanego.
Jako studentka była stypendystką Ministra Kultury i Sztuki oraz laureatką Nagrody Prezydenta Miasta Łodzi. W 2002 r. otrzymała Nagrodę Prezydium Oddziału Polskiej Akademii Nauk oraz Konferencji Rektorów Wyższych Uczelni Łodzi. Dostała też Brązowy Krzyż Zasługi od Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz Nagrody Rektora Akademii Muzycznej w Łodzi.
Należy do Klubu Akademickiego łódzkiego oddziału Polskiej Akademii Nauk oraz do Sekcji Muzykologów Związku Kompozytorów Polskich. Od 2005 roku jest członkiem Zespołu Naukowo-Redakcyjnego Jasnogórskich Muzykaliów, którego głównym celem jest opracowywanie zachowanych źródeł muzycznych oraz przygotowanie ich do wykonania i publikacji w serii Jasnogórska Muzyka Dawna. Brała też udział w następujących programach badawczych: Kultura muzyczna Łodzi, Pianistyka łódzka – tradycja i współczesność „Łódzki ślad w sztuce Europy i świata – stan obecny, tradycja i perspektywy”, Die Musik des sächsisch-polnischen Doppelstaates.
Występowała gościnnie jako wykładowca w ramach Międzynarodowej Letniej Akademii Muzyki Dawnej w Wilanowie, była też zapraszana do wygłaszania referatów w Polskiej Akademii Nauk (Oddział w Łodzi). Jest autorką licznych publikacji na temat muzyki XVIII wieku, m.in.: Symfonia w XVIII-wiecznej Polsce. Teoria, repertuar i cechy stylistyczne (Łódź 2015), Drezdeńska sonata na instrumenty klawiszowe w II połowie XVIII wieku (Łódź 2002), Joseph Riepel jako prekursor nowoczesnej nauki komponowania oraz twórca utworów pro processione,Liturgia sacra 20 (2014), Symfonia, sonata czy andante? Przyczynek do dyskusji o nieporozumieniach terminologicznych i (niedo)określeniach w XVIII-wiecznej muzyce instrumentalnej na przykładzie symfonii kościelnej (Polski Rocznik Muzykologiczny 2007), Muzyka wokalna jako ideał i wzorzec dla twórców oraz odtwórców XVIII-wiecznych utworów instrumentalnych [w:] Głos ludzki i instrumenty dęte. Wspólne aspekty techniczne i wykonawcze (Łódź 2007, s. 11-37). Jest też współredaktorem naukowym książki Mozart i współcześni. Muzyka w Europie środkowej w XVIII wieku (Łódź 2007). Obok głównego nurtu badań, związanego z kulturą muzyczną XVIII wieku, zajmowała się też kulturą muzyczną Łodzi (np. Działalność Teatru Wielkiego w Łodzi w latach 1967-1982 [w:] Łódzka scena operowa, red. K. Juszyńska (Łódź 2005, s. 99-116),„Epoka" Sławomira Pietrasa [w:] Łódzka scena operowa, red. K. Juszyńska (Łódź 2005, s. 117-137).
Brała udział w pracach organizacyjnych w Akademii Muzycznej w Łodzi: jako członek Senatu Akademii Muzycznej w Łodzi, członek Rady Wydziału Kompozycji, Teorii Muzyki, Rytmiki i Edukacji Artystycznej Akademii Muzycznej w Łodzi, delegat Akademii Muzycznej w Łodzi na wybory do Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego. Pracowała w komitetach organizacyjnych sesji naukowych oraz uroczystości jubileuszowych, którym patronowała Katedra Teorii Muzyki.
Specjalizuje się w muzyce instrumentalnej XVIII wieku, prowadząc badania nad zachowanymi manuskryptami i starodrukami z tego okresu. Odnalazła w Polsce zapomniany już gatunek symfonii kościelnej, opisywanej w XVIII-wiecznych traktatach teoretycznych. Działalność kompozytorów minionych epok analizuje w szerokim kontekście historycznym i socjologicznym, szczególną uwagę poświęca poglądom filozoficznym i estetycznym.
Jako studentka była stypendystką Ministra Kultury i Sztuki oraz laureatką Nagrody Prezydenta Miasta Łodzi. W 2002 r. otrzymała Nagrodę Prezydium Oddziału Polskiej Akademii Nauk oraz Konferencji Rektorów Wyższych Uczelni Łodzi. Dostała też Brązowy Krzyż Zasługi od Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz Nagrody Rektora Akademii Muzycznej w Łodzi.
Należy do Klubu Akademickiego łódzkiego oddziału Polskiej Akademii Nauk oraz do Sekcji Muzykologów Związku Kompozytorów Polskich. Od 2005 roku jest członkiem Zespołu Naukowo-Redakcyjnego Jasnogórskich Muzykaliów, którego głównym celem jest opracowywanie zachowanych źródeł muzycznych oraz przygotowanie ich do wykonania i publikacji w serii Jasnogórska Muzyka Dawna. Brała też udział w następujących programach badawczych: Kultura muzyczna Łodzi, Pianistyka łódzka – tradycja i współczesność „Łódzki ślad w sztuce Europy i świata – stan obecny, tradycja i perspektywy”, Die Musik des sächsisch-polnischen Doppelstaates.
Występowała gościnnie jako wykładowca w ramach Międzynarodowej Letniej Akademii Muzyki Dawnej w Wilanowie, była też zapraszana do wygłaszania referatów w Polskiej Akademii Nauk (Oddział w Łodzi). Jest autorką licznych publikacji na temat muzyki XVIII wieku, m.in.: Symfonia w XVIII-wiecznej Polsce. Teoria, repertuar i cechy stylistyczne (Łódź 2015), Drezdeńska sonata na instrumenty klawiszowe w II połowie XVIII wieku (Łódź 2002), Joseph Riepel jako prekursor nowoczesnej nauki komponowania oraz twórca utworów pro processione,Liturgia sacra 20 (2014), Symfonia, sonata czy andante? Przyczynek do dyskusji o nieporozumieniach terminologicznych i (niedo)określeniach w XVIII-wiecznej muzyce instrumentalnej na przykładzie symfonii kościelnej (Polski Rocznik Muzykologiczny 2007), Muzyka wokalna jako ideał i wzorzec dla twórców oraz odtwórców XVIII-wiecznych utworów instrumentalnych [w:] Głos ludzki i instrumenty dęte. Wspólne aspekty techniczne i wykonawcze (Łódź 2007, s. 11-37). Jest też współredaktorem naukowym książki Mozart i współcześni. Muzyka w Europie środkowej w XVIII wieku (Łódź 2007). Obok głównego nurtu badań, związanego z kulturą muzyczną XVIII wieku, zajmowała się też kulturą muzyczną Łodzi (np. Działalność Teatru Wielkiego w Łodzi w latach 1967-1982 [w:] Łódzka scena operowa, red. K. Juszyńska (Łódź 2005, s. 99-116),„Epoka" Sławomira Pietrasa [w:] Łódzka scena operowa, red. K. Juszyńska (Łódź 2005, s. 117-137).
Brała udział w pracach organizacyjnych w Akademii Muzycznej w Łodzi: jako członek Senatu Akademii Muzycznej w Łodzi, członek Rady Wydziału Kompozycji, Teorii Muzyki, Rytmiki i Edukacji Artystycznej Akademii Muzycznej w Łodzi, delegat Akademii Muzycznej w Łodzi na wybory do Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego. Pracowała w komitetach organizacyjnych sesji naukowych oraz uroczystości jubileuszowych, którym patronowała Katedra Teorii Muzyki.
Specjalizuje się w muzyce instrumentalnej XVIII wieku, prowadząc badania nad zachowanymi manuskryptami i starodrukami z tego okresu. Odnalazła w Polsce zapomniany już gatunek symfonii kościelnej, opisywanej w XVIII-wiecznych traktatach teoretycznych. Działalność kompozytorów minionych epok analizuje w szerokim kontekście historycznym i socjologicznym, szczególną uwagę poświęca poglądom filozoficznym i estetycznym.